Cześć..mam na imię ,Zuzia mam 16 lat mieszkam małym miasteczku niedaleko Zakopanego . Mam super przyjaciela Bartusia i super chłopaka Adama .
Zawsze byłam uśmiechniętą i wesołą nastolatką , nigdy się nie buntowałam , byłam miła dla innych , nikogo nie obrażałam nie przejmowałam się zdaniem innych , nigdy nie byłam smutna...ale...od tamtego roku wszystko się zmieniło...było ze mną coraz gorzej...Chodziłam cały czas smutna i przygnębiona...nie miałam ochoty na nic...w tamtym momencie uważałam że jestem beznadziejna , że nic nie potrafię , że jestem brzydka , gruba i , że nikt mnie nie chce...że..nikt mnie nie kocha...Rankiem gdy musiałam wstać i wyjść do szkoły lub gdzieś indziej nie chciałam wstawać....bałam się że jak tylko wstanę z łóżka to coś spierdole...Jednym słowem popadłam w depresję....nie miałam ochoty żyć....było bardzo źle...wszystkim mówiłam że jest okej ale tak nie było...było beznadziejnie , nie chciałam się do tego przyznawać , bałam się , że wszyscy pomyślą sobie , że jestem nienormalna...
Moją zmiane zauważył tylko mój przyjaciel...nikt więcej tylko on zaczął się o mnie martwić...Zresztą wszystkiego się później dowiecie...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hej Historia jest całkowicie zmyślona zbieżność imion i nazwisk przypadkowa...
Mam nadzieje że choć troche sie wam spodoba...
MOŻNA DOSTAĆ RAKA...
NIE CZYTAJCIE TEGO LEPIEJ TO JEST ZŁE XD
