I'm Not What You Think I Am

Disaster Day

Halos sabay sabay silang tumingin sa akin na para bang may isang malaking question mark sa isipan nila para bang sinasabi nila na ‘Siya? Ano bang alam nya?’

“Why not? Kayang kaya ni Hessa yan” Biglang singit naman ni tito an andun nap ala di ko namalayan.

“Pagnatalo sya sagot naming ni Coco Anne nyo” dagdag pa ulit nito.

Nanatili lang silang tahimik, at ako naman naguguluhan.

“O, ano payag ka na? Sina dad na daw bahala sa’yo” sabi ulit ni Jet na parang ansarap sapakin sa pagkakangiti nito.

“Ahm, sige?” sabi ko nalang na may kasamang question mark.

“Then we have a deal guys” sabi nung isa Aireen o Mylene? Argh! Basta yun xa yung maysabi nu.

“Galingan mo hija, lagi pa naming tumatakbo sa mga fun run yang mga pamangkin ko, I’m sure mabibilis na silang tumakbo” sabi ni Tita sa akin ng malapit na kami mag-start. Sinagot ko lang ng ngiti si Tita, di ko naman kasi alam kung ano talaga ang ‘Deal’ na sinasabi nila.

“In case you don’t know, sasabihin ko sau. Ang pinaka huling makarating sa finish line manlilibre. Yun lang naman ang pinag-uusapan namin kanina, mukha kasing busy ka kanina kaya di mo narinig ang mga pinag-uusapan nila” biglang sabi sa akin ni Jet na di ko rin namalayan nasa tabi ko na at kasama nya ang girlfriend nya. “And take note nga pala hindi basta bastang libre yun” dagdag pa niya.

“Well, goodluck sa’yo Hessa” sabi naman sa akin ng girlfriend nya at sumiksik na sila sa karanihan para makapunta sa harap.

‘So, yun pala ang pinag-uusapan nila’ eh ano naming klaseng panlilibre yun? Hmmmm?

Pero di ko na kailangang isipin yun ang importante hindi ako mahuli nakakahiya naman kina Tito at Tita.

After 5 minutes nag-start na nga….

After 30 minutes gusto nang bumigay ng katawan ko…. Malayo pa kaya? Ang natatanaw ko na sina Aldred at ang girlfriend nito mejo nakakalaman sila sa akin. Kailangan kong bilisana ang takbo ko. Yung iba di ko kasi masyadong memorize ang mukha nila kaya di ko alam kung asan na sila.

Naglakad muna ako saglit para makapagpahinga. Then, takbo ulit. Lakad takbo ako.

Pagdating ko sa finish line nakita ko kaagad sina Jed at dalawa pa. Dun sila pumwesto sa kung saan madali silang Makita.

Lumapit ako sa kanila pero mukhang wala silang nakita. Nanahimik nalang ako sa tabi habang panay ang kwento nila.

Napapangiti nalang ako mag-isa Haayyy buhay nga naman mahirap makihalubilo sa mga mayayaman ang kinakausap lang nila ay mga kagaya nila ang estado sa buhay, 'bitter?' Hahaha hindi naman.

‘Di lang kasi ako sanay hehehe’ sa probinsya kasi lagi akong bida laging ako ako ako kaya di ako sanay na na-iitsapwera. Sa bahay lang naman naming ako itsapwera kaya pag nasa labas ako ng bahay sinisigurado ko na nag-eenjoy ako. Pero dito siguro mas gugustuhin ko pang sa loob nalang ng bahay.

At, sa wakas nagsidatingan na sila. Nahuli sina Aldred kung bakit sila nahuli ay di ko alam wag nyo akong tanungin, wlala ako sa mood hehehe.

And here comes the worst part of this day! so, okay lang sa akin na hindi nila ako pinapansin dahil anjan naman sina tito at titan a kumakausap sa akin. Ang hindi lang maganda is ayun sa isang Chinese restaurant kami kumain na chopstick ang gamit at first time kong kumain sa ganitong restaurant.

“Hija, kung di ka marunong mag-chopstick pakuha tayo ng spoon and fork” sabi sa akin ni tita ang aking life saver hehehe at pwede palang magpakuha ng spoon and fork, akala ko pa naman….

As, usual tinginan na naman sila sa akin na para bang lahat na ng tao sa mundo marunong mag-chopstick ako lang ang hindi.

Pagdating ng order namin pina-una na akong pinakuha ng pagkain ni tita ng kanin. Tingin ulit sila sa akin. Na-conscious tuloy ako kasi naman ako palang yung kumukuha ng kanin. Ayoko na talaga nito! Haist!

Pagkuha nila ng kanin nila, nalaman ko kung bakit sila nakatingin sa akin. Yung maliit pala na mangkok dun pala nilalagay yung kanin at hindi sa plato hahaha, kasi yung plato na maliit dun nilalagay yung ulam. Malay ko ba.

Buti nalang patapos na ang araw na ito. Ang masasabi ko lang sa araw na ito ay ‘Disaster!’ sana hindi na maulit muli. Sana bukas may maganda namang mangyari sa akin.