İnat ve Umut

1.Bölüm

Nefes yaptığı sarmaları ve dolmaları geniş bir plastik kaba yerleştirdi.Anahtar ve telefonunu alıp evden çıktı.Bir alt kata indi ve Münevver Hanım'ın kapısını çaldı.Bir süre sonra kapı açıldı.Münevver Hanım,Nefes'i görünce içten bir gülümseme yolladı.Nefes içeri girdi ve mutfağa ilerledi."Kızım onlar nedir öyle?"diye sordu Münevver Hanım.Nefes gülümsedi ve "Bunları sana ve Önder babama yaptım,Münevver anne."dedi.Münevver "Ah benim güzel kızım ne zahmet ettin."dedi.Nefes "Ne zahmeti Münevver anne."diyince Münevver "Oy benim güzelim."dedi.İkisi birden oturma odasına gittiler.Nefes koltuğun üzerindeki fotoğrafa baktı.Oldukça yakışıklı bir adam vardı."Bu kim?diye sordu.Münevver "Tahir'im,Oğlum..."dedi ve devam etti "Uzun süredir burada değil ve bizle konuşmuyor."dedi."Eğer bir sakıncası yoksa neden konuşmuyor?"dedi Nefes.Münevver ağlamaya başlayınca Nefes hemen Münevver'in yanına gitti ve sarıldı."Seni üzmek istemedim."dedi.

Telefon çalınması ile ortamdaki sessizlik bozuldu.Münevver telefonu aldı ve açtı.Bir süre sonra telefon elinden düştü ve Münevver acı bir çığlık ile yere çöktü.Nefesleri git gide azalıyordu,nefessiz kalıyordu.Nefes korku ile yanına gitti ve "Münevver anne iyi misin?Münevver anne!"dedi.Münevver "Kızım Ela trafik kazası geçirmiş."dedi.Nefes şaşkınlık ile elini ağzına götürdü."Tamam sakin ol.Hangi hastane olduğunu biliyor musun?"diye sordu.Münevver başını sallayınca evden çıktılar ve Nefes'in arabası ile hastaneye gittiler.
Hastaneye gittiklerinde hemen içeri girdiler.Çalışan bir kadından yardım alıp Ela'nın ameliyat olduğu yere geldiler.Önder Bey'de gelmişti ve yanında Tahir,Ela'nın eşi ve çocuğu vardı.
"Kızım iyi mi?Kızım nasıl?Bir şey söyleyin!"dedi acı bir ses ile Münevver.Önder Bey,karısının yanına gelip onu tuttu ve "Sakin ol Hanım,kendine gel!Güçlü dur ve kızın için dua et!"dedi.Münevver ayakta durmakta zorlanıyordu ve Nefes hemen yanına gidip onu oturttu.Tahir uzun bir süredir Nefes'e bakıyordu.Nefes'in gözleri Tahir'le buluşunca değişik bir duygu hissetti.Sonra başını eğdi ve Münevver Hanım'ın yanına gitti.
Bir süre sonra doktor çıktı.Herkes doktorun çevresine toplandı."Durumu şu anlık stabil.Birkaç gün yoğun bakımda kalmalı.Geçmiş olsun."diyince herkes hem sevindi hem de Allah'a şükürler ettiler.
Birkaç saat geçmişti ve herkes yoğun bakımın önündeydi.Önder Bey "Nefes güzel kızım sen de yoruldun hadi git."dedi."Ama siz?"dedi Nefes.Önder Bey tebessüm etti ve "Güzel Allah'ım kızımı bana bağışladı.Artık çok iyiyim.Sen de git artık lütfen."dedi.Nefes Münevver Hanım'a bakınca o da başını salladı."Hava çok karanlık oldu Tahir seni bırakır."dedi Önder bey.Nefes tam itiraz edecekken Tahir gelip Nefes'i sürüklemeye başladı.
"Ya biraz yavaş olur musun?"dedi Nefes.Tahir yavaşladı ve ikiside arabaya bindiler.Arabada sanki ölüm sessizliği vardı."Yaş kaç?"dedi Tahir.Nefes "25"dedi daha sonra devam ettirdi "senin?".Tahir "28"dedi."Onların apartmanda mı oturuyorsun?"dedi Tahir.Nefes "Onların?" Dedi.Tahir "Anla işte kızım,Münevver'le,Önder'in apartman mı?"dedi.Nefes başını salladı.
Apartmanın önüne gelince araba durdu.Nefes,Tahir'e bakıp "Teşekkür ederim.Geçmiş olsun."dedi.Tahir sırıtıp "Seninle daha çok işimiz var güzelim."dedi.Nefes tek kaşını kaldırdı ve "Anlamadım?"dedi.Tahir "Artık bende burada kalacağım.Münevver ve Önder'in yanında."
Nefes şaşırmıştı ama belli etmemişti."İyi akşamlar."dedi ve gitti.
Bugün neler yaşamıştı öyle?

Selamın Aleyküm.
İlk bölüm olarak giriş yaptık.Herhangi bir yazar değilim veya senarist.Elimden bu kadar geliyor.Eğer beğendiyseniz oy vermenizi rica ederim.Beğenmediyseniz ise yorumlara şikayetlerinizi yazabilirsiniz.Sizden ricam boş okuyup geçmeyin.İyi günler.

Ha bu arada şuraya bir Nefes-Tahir bırakalım.