Yeniden

Yeni Hikayem

“Yeter artık bırak peşimi. Anlamıyor musun? Bitti kabullen”

Kaan’ın ne dediğini çok iyi anlamıştım. Güzel ilişkimiz bitmişti. Ama bunu kabullenmek istemiyordum. Kabul edemezdim.

“Ben bitti demeden bitemez. Bunu kabulleneceğimi sanmıyorsun herhalde?”

Alaycı bir şekilde sırıttım. İçim acıyordu. Ama güçlü durmak istedim. Yıkıldığımı fark etsin istemedim. Daha ne kadar dayanabilirdim bilmiyorum ama dik duracaktım . Beni üzdüğünü görmesini istemiyordum. Kimseye üzüntümü belli etmezdim . Hep acımı içimde yaşardım . Yine yapacaktım aynısını.

“Ne kadar yüzsüz oldun böyle Nil? Bunu anlamaktan başka çaren yok ben istemiyorum artık seninle olmak. Bir ilişkide karşılıksızsa mutlu olamazsın. “ 

“Hiç mi sevmemiştin yani ? Peki o söylediğin sözler oyun muydu sadece?”

“Seninle daha fazla tartışmayacağım. Ben gidiyorum. Beni bir daha rahatsız etme.”

Arkasını döndü ve kapıya doğru ilerledi. Ne yapacağımı bilemez haldeydim. Gitmesini istemiyordum ama daha fazla rencide olmak istemedim. Benim tanıdığım , sevdiğim adam gitmişti. Sanki yerine başka biri gelmişti.

O gidince yavaşça koltuğa oturdum ve düşünmeye başladım.

Nerede yanlış yapmıştım bu hale gelmiştik? 

Düşünüyordum ama bir sorun yoktu.

Kendimi bir boşlukta gibi hissediyordum. Karanlıktaydım. Sanki ışığım gitmişti.  Hayat enerjim tükenmiş yorgundum. Her şey üst üste geliyordu. Hepsine birden katlanacak gücüm var mıydı bilemiyorum .

Bir ay önce ailemi kaybetmiştim. Amerika’dan gelirken uçakları düşmüştü.

O kadar güvenliğe rağmen bunu engelleyememişlerdi.  

Bir elçiyi taşıyan uçağın düşmesi çok ilginç geliyordu bana.

Bir komplo olduğunu düşünmüştüm ama beni bilgilendiren yetkililer olumsuz hava koşullarından kaynaklandığını uçağın düşme sebebinin hava şartları olduğunu söylemişlerdi.

Her ne kadar inanmamış olsam da üstelemedim.

Elimden gelen bir şey yoktu zaten.

Olanları unutmaya çalıştım.    Evet çok bencilceydi.

Hatırladıkça üzülüyordum.

Kendime yeni bir hayat kurmaya karar verdim.

Başarmıştım da. 

İstanbul’a taşınmıştım. Kendi kliniğimi açmıştım. Eskiyi unutuyorum.

Kaan’la tanımıştım her şey çok iyi gidiyordu.

Ama bu üzüntü beni kararlarımı sorgulamaya itmişti.

Ben eski hayatımdan kaçarak kötü mü yapmıştım?

Belki de Ankara’da kalıp aileme ne olduğunu araştırmalıydım.

Ama ben kaçmayı tercih etmiş bir korkaktım.

Kaan’dan ayrılmak belkide benim için iyi olmuştu.

Kararımı verdim. Burada daha fazla durmak istemiyordum.

Ankara’ya dönüp gerçeklerle yüzleşmeye karar verdim.

 Alışık olduğunuz aşk hikayeleri gibi değil okunmaya değer .

Şimdi diyeceksiniz bu özgüven nereden geliyor diye hemen söyleyim sadece kendime güvenerek yazarsam iyi sonuçlar alıyorum ve böylede devam etmeyi umuyorum umarım beni kaba olarak anlamazsınız .

Sevgilerimle :*