(RAIN'S POINT OF VIEW)
"Mommy, daddy maliligo lang po ako sa ulan ha?" paalam ko kila mommy na nanonood ng movie sa sala's habang hinihimas ni daddy yung tummy ni mommy na malaki na daahil 8 months preggy sya at next month na ang kabuwanan nya. Excited na ko makita ang lil brother ko.
"haayy nako nako rain my princess sakto talaga sayo ang name mong rain, sige na rain our princess lumabas kana kase di ka naman na namin na mapipigilan basta hanggang sa park ka lang ha?" paalala sakin ni dad.
"Yes daddy thank you I love you and ikaw din mom" yakap ko sa kanila and kiss "and of course ikaw my lil brother see you in a month mhuaa!" kausap ko sa tummy ni mommy and kiss lumabas na ko ng bahay sa pag labas ko sa bahay ay naramdaman ko ang lamig ng hangin kasabay ng pag bagsak ng malalaking patak ng tubig galing sa ulan. At ang ilang mga tao na naglalakad habang nakapayong at pinipilit na wag mabasa ng ulan dahil sa hangin na tumatangay sa patak ng ulan at ang mga ilan na tumatakbo dahil marahil walang dalang payong. Meron ding mangilan ngilan na tulad ko imbis na mainis sa ulan ay ineenjoy na lang ito. Diko alam pero gumagaan ang pakiramdam ko sa twing bumabagsak ang malamig na tubig ulan saken nakakapagbigay sakin to ng ibang comfort at enjoyment.
Ako nga pala si Keesha Rain Hernandez 16 yrs. Old 3rd-year college sa Orion's academy and basically just like my name I like the rain.
Naglakad na ko papuntang park na ilang kanto ang layo mula sa bahay sa unang pagpatak ng ulan sakin ay lamig ang madarama mo dahil sa pagkabasa mula sa ulan at pagihip ng hangin pero sa pag lipas ng ilang sandali masasanay kana sa lamig na hatid nito at madadama mo na ang ginhawa na dulot nito.
Naka-lagpas na ko sa ikalawang kanto kung saan matatagpuan ang school ko. Nakasanayan ko na nakayuko maglakad lalo na pag madaming tao ng di ko na madama ang patak ng ulan.
"Huh! Wala ng ulan" malungkot na saad ko dahil di man lang ako umabot sa park.
"Anong wala ng ulan, ang lakas lakas pa nga ng ulan oh!" nagulat ako ng may malamig na boses ang magsalita ng tumingala ako nakita kong nasa ilalim pala ako ng dilaw na payong kaya di ko na nadama ang ulan. Nagulat ako ng makita ko ang lalaking may hawak ng payong matangkad nakaitim na hoodiee jacket, may piercing ss tenga at pisngi ng ilong nya medyo mahaba ang buhok. Bat nya ko pinapayungan naliligo nga ko sa ulan ee.
(THUNDER'S POINT OF VIEW)
" SHITT, BILISAN NYO HABULIN NYO SI TJ!! ANG TATANGA NYO TALAGA" sigaw ni Andrei boyfriend nung bien, biel, bier ay basta yung ka-halikan ko kahapon sa bar kaya eto pinapahabol nya ko sa mga alipores nya ngayon pero syempre di nila ako naabutan.
"GUMAMIT KA KASE NG MOUTH WASH AT DEODORANT PARA NAMAN DIKA IPAGPALIT NG GF MO, GOODBYE SMELLY ANDREI!" pangaasar ko sakanya na mas lalong ikinagalit at ikinapangit ng pangit nyang muka-binilisan ko lalo yung takbo hanggang sa di ko na sila nakikita sumilong muna ako sa ilalim ng waiting shed na nakita ko dahil palakas na ng palakas yung ulan.
By the way I'm Thunder Jade Navarro 17 years old 4th yr high from Orion's Academy pero di ko na kailangan pumasok sa boring na school na yun dahil samin naman yun. Tss takot lang nila saken bakit hindi sabi nila basagulero, pasaway at mapangtrip pero syempre pogi rin ako hahaha!.
Nang may nakita akong student ng orion's na dumaan sa harap ko inagaw ko yung payong nya
" Peram" sabi ko sa lalaking mukang nerd aangal ata sya pero mukang namukaan nya ko kaya wala syang nagawa kundi maglakad na lang sa gitna ng ulan. Malapit na kong makalagpas sa orion's ng may makita akong naglalakad na babae sa kabilang side ng kalsadabasang basa ng ulan at Nakasuot sya ng T-shirt na Pink at cotton shorts na white na di naman ganun kaiksi pero makikita mo parin ang kapautian at kakinisan nya at kahit nasa kabilang sige ako ng kalsada nakikita ko ang angking ganda ng muka nya hindi ko alam. Kung anong meron sakanya pero may humahatak sakin na lapitan ko sya kaya tumawid ako ng kalsada para lapitan sya fck! Di ako lumalapit sa babae dahil sila ang unang lumalapit sakin pero iba ang hatak nya sakin.
Nang makalapit ako sakanya mas lalo ako humanga sa ganda at amo ng muka nya pinayungan ko sya dahil basang basa na sya di ba sya nilalamig?
"Huh! Wala ng ulan" malungkot na sabi nya di nya siguro ako napansin dahil medyo nkayuko sya maglakad. fck, nageffort ako lumapit sakanya tapos yun lang makukuha kong response.
"Anong wala ng ulan, ang lakas lakas pa nga ng ulan oh!" medyo inis na sagot ko sakanya tumingala sya kaya mas lalo kong nakita ang muka nya mapupulang labi, matangos na ilong, malilit ang muka nya at ang mata nya ang ganda na para bang may sariling mga buhay. Di ko alam na may isang minuto na pala akong nakatitig sakanya ng magsalita sya.
"bakit mo ba ako pinapayungan?" nagtatakang tanong nya habang paatras palabas ng payong.
"are you nuts? Malamang basang-basa ka ng ulan" sagot ko sabay lakad paabante sakanya para masakop ulit sya ng payong.
"syempre basa ako ng ulan kase naliligo ako sa ulan!" inosenteng sagot nya. Naliligo sa ulan ano sya 7 yrs old. Mukang kasing edad ko lang naman sya o mas bata sya ng isang taon saken sasagot na sana ako ng biglang may nagsalita.
"Nakita din kita TJ anong akala mo matatakasan mo kami!" sigaw ni Andrei shit akala ko tumigil na sila sa paghabol sakin " at sino to bagong inagaw mo nanaman ? Huh! Miss alam mo ba kung pangilang babae ka na nya ngayong linggo?" sigaw ni andrei
"Anong baba-" magsasalita sana sya ng bumulong ako sakanya
"Mabilis kabang tumakbo?" bulong ko sakanya
"bakit mo naman tinatanong kung mabilis ako tumakbo?" nagtatakang bulong nya saken
"kase" bulong ko "tatakbo tayo" hatak ko sa kamay nya sabay takbo
"PUTCHAA HABULIN NYO SILA!!!" Rinig kong sigaw ni andrei
"TEKA BAT BA TAYO TUMATAKBOO?" sigaw nya habang tumatakbo kaming magkahaw kamay sa gitna ng malakas na ulan at malamig na ihip ng hangin.
"basta tumakbo ka lang" sagot ko lumiko ako sa may iskinita na nakita ko, naririnig ko paring humahabol sila. May naakita akong maliit na iskinita na halos kasya lang ang dalawang tao hinatak ko sya papasok dun at nagtago dun rinig na rinig ko yung hingal nya.
"batt baa kase tayo tumatakbo?" hinihingal na tanong nya "shhhhiiii" saway ko sakanya dahil naririnig kong malapit na sila samin.
"ASAN NA SILA? PUTCHA WAG NYO SABIHING NATAKASAN NANAMAN NILA TAYOO!!! BWISITTT TALAGA MAAY ARAW KA RIN SAKIN TJ!!!'" inis na sigaw ni andrei dahil madilim sa pinagtataguan namin di nila kami nakita mga ilang minuto lang umalis na rin sila.
"Umalis na ata sila" mahinang bulong nya dahil dun napatingin ako sakanya ngayon ko lang na realize na sobrang lapit namin sa isat-isa magkaharapan kami nagyon at ang mga likod namin ay nakalapat sa magkabilaang pader ng iskinita dahil halos dalawang tao lang yung kakasasya halos isang dangkal lang ang layo namin sa isat-isa
"wala na sila pwede na ata tayong lumabas" sabi nya sabay harap saken nagkatitigan kami at di ko maintindihan kung bakit sobrang bilis at lakas ng tibok ng puso ko habang nakatitig sa mga mata nya teka di nya ba naririnig yung puso ko? Sobrsng lakas kase ng tibok nito.
Fck what the fck is this feeling? Epekto bato ng mahabaang pagtakbo namin?
Fck mas malayo pa nga tinatakbo ko pag hinahabol ako ng guard pag nag cucut ako ng class. What the fck is this feeling?
__________
rain in the picture hopes you enjoy continue reading, please...
GODBLESS
YOU ARE READING
Thunder & Rain
Teen FictionI love walking in the rain. Why? Because no one will see that I'm crying. But that is what I thought, I didn't know that even I hide my tears under the rain, the rain could not hide my feelings. -Keesha Rain Hernandez