Ο Πόλεμος των Ουρανών και η Απώλεια του Παραδείσου

Ο Αρνητής

Ο Θεός, λέγεται ότι έπλασε τον Άνθρωπο από το χώμα και την αρχέγονη λάσπη της Ανατολής. Με εικόνα δική Του και καθ' ομοίωση Του, λένε οι σοφοι, ότι έπλασε τον Άνθρωπο. Αλίμονο όμως, τι θεός είναι αυτός που έχει την ομοίωση και την εικόνα της θνητης ανθρωπότητας;
Και την ζωοδόχο ενέργεια Του, πέρασε ο Θεός στην αρχέγονη λάσπη, που πήρε ζωή και μορφή.
Μα την αλήθεια όμως, ο Θεός είχε την μορφή των αγγέλων, στο λαμπρό του Νου. Βάσει των αγγέλων, των πλασμάτων των Ουρανών, ο Θεός τον Άνθρωπο έπλασε. Μα και γι αυτό ο Άνθρωπος είναι ικανός για σπουδαία θαύματα αγάπης και μεγαλείου. Ωστόσο, παραμένει θνητος.
Ποιος όμως μπορεί να πει, γιατί ο Θεός αποφάσισε να επιλέξει τον Άνθρωπο για ύψιστο δημιούργημα του; Γιατί έμελε ο Κύριος των Κόσμων, να δοξασει τον Άνθρωπο, που τόσο ατέλεις μα και κακόβουλος πολλές φορές είναι; Κάνεις δεν το έχει μαντέψει.
Και ο Θεός, διέταξε με την φωνή του, που είναι η βροντή στις κορφές των βουνών που ακούμε το χειμώνα, να γονατισουν οι αγγέλοι μπροστά στο θνητο δημιούργημά που ονομάστηκε Αδάμ.
Όλοι οι αγγελοι γονατισαν εκτός από έναν, τον Χαηλεήλ Μπεν Σαχά, τον Φωτεινό γιο της Αυγής, Εκείνον που το Φως Φέρει, τον Εωσφόρο.
Αν και όλοι οι άγγελοι γονατισαν, μονάχα οι μισοί το έκαναν από αγάπη για τον Ανθρωπο. Οι υπόλοιποι γονατισαν γιατί αν δε το έκαναν, ο Θεός θα τους εκμηδενούσε, αναλώνοντας τους στη Φλόγα των Ουρανών.
Και ο Θεός μίλησε, με την φωνή της θυελας που φυσά και καταιγίζει τους βόρειους ωκεανούς της Γης: "Γιατί, ω εσύ Φωτισμένε Προάγγελε της Ημέρας, δεν γονάτισες εμπρός στον Αδάμ, τον Πατέρα των Ανθρώπων;"
Και ο Αρχάγγελος της Αυγής, του απάντησε: "Πατέρα, γιατί να γονατισω μπροστά σε ένα πλάσμα που το αίμα του ειναι κόκκινο σαν των ζώων του κόσμου που κατοικεί; Γιατί να ατιμαστω μπροστά σε ένα πλάσμα θνητο, που το ψεγάδι του θανάτου έχει μέσα στη ζωή του;"
- "Γιατί το διατάζω εγώ, έτσι πρέπει να γίνει, γιατί το Σύμπαν πρέπει να πάρει μια τροπή που εγώ την έχω φέρει, και θα γίνει αυτό μονάχα όταν οι Αθάνατοι δοξάσουν τους θνητούς"
- "Μονάχα μπροστά σε εσένα γονατιζω, Πατέρα και μονάχα εσένα και τους αδελφούς μου Αρχαγγέλους εγώ δοξάζω. Μα κι αν αυτό έκανα που εσύ ζητούσες, απαίτηση δε θα μπορούσα να έχω από τους πολεμιστές μου να ακολουθούν στο προσταγμα μου, σαν θα ειδουν ότι μπροστά σε ένα θνητο πλάσμα λυγισα το γόνατο μου. Οχι, Πατέρα. Μη μου ζητάς να κάνω αυτό"
Και τότε η λάμψη του Θεού έγινε κόκκινη σαν ματωμένο φεγγάρι, σαν αυγή ύστερα από μάχη. Και ο Θεός, με τη φωνή του που πλέον ήταν το υφαιστιο που καταστρέφει αρχέγονες πόλεις, είπε:
"Αν δε με υπακούς, τότε με εχθρευεσαι. Αν δεν είσαι μαζί μου, είσαι εναντίον μου. Από σήμερα, μέρος του Παραδείσου δεν θα είσαι πια. Εσύ και το τάγμα σου, εκδιωκεστε από τους Ουρανούς"
Και ο Εωσφόρος ο Αυγερινός, ύψωσε υπερήφανα το πρόσωπο του μπροστά στου Θεού την ίδια την οργή και δήλωσε: "Ας είναι να εκπεσω στη μάχη ενάντια της σκλαβιάς μου, παρά να ατιμαστω μπροστά σε ένα θνητο ζώο"
Σαν όμως οι άγγελοι που γονάτισαν ατιμασμενα, είδαν την υπερηφάνεια του Χαηλεήλ, του Αρχαγγέλου του Φωτός, σηκώθηκαν και στάθηκαν πλάι του. Και ελάχιστοι δεν ήταν. Ήταν εννέα φορές χίλιοι αγγέλοι από τα Ουρανία Τάγματα των Αρχαγγέλων, των Θρόνων και των Χερουβίμ. Και όλοι στάθηκαν πλάι στον Αρχάγγελο Χαηλεήλ μπεν Σαχά. Και η Μάχη των Ουρανών ξεκίνησε.