Kalbim Sana Kapalı |ARA VERİLDİ|

0.1

Yine bir Pazartesi. Yine muhteşem bir okul günü. Şimdi bana diyeceksiniz okulun neresi muhteşem? İçinde onun olması, orayı sevmem için tek neden. Onu her gördüğümde kalbim o kadar hızlı atıyor ki, okulun koridorlarında kalp atışım yankılanacak diye ödüm kopuyor. İşte bu, okulu sevmem için tek neden bu. Dayanamıyorum. Onun başka bir erkeğe merhaba demesine bile dayanamıyorum!
 
Yaprak'ın Telefonu:

Bilinmeyen Mal: Günaydın.

Ben: Yaa... Ne demezsin! Sabah 7.30'da uyanan birinin gününün ayması mümkün mü??

Bilinmeyen Mal: Okulun kapısından geçerken bile çok güzelsin...

Ben: Sapık!!
Ben: Sen... Sen bu okulda mı okuyorsun!?!?!

Bilinmeyen Mal: Seninle her gün yüz yüze geliyoruz. Beni tanımaman imkansız!

Ben: OHA!! Hangi sınıfta okuyon lan sen?!?

Bilinmeyen Mal: İnsan sınıf arkadaşını tanımaz mı Yaprak?

Ben: Şu an telefonumda "Bilinmeyen Mal" olarak kayıtlıysan tanımıyorum demektir!

Bilinmeyen Mal: Yeni ismim tuhaf... Ben de sana Küçük Titan desem? Ali gibi?

Ben: Onu bana sadece Ali diyebilir! Sinirimi bozma! Ders başlıyor zaten!

Bilinmeyen Mal: Tamam. Yeniden mesajlaşmak üzere!

Yaprak'tan
    "Allah'ım koordinat veriyorum tam buraya bir meteor!!"
Ali: N'oldu Küçük Titan? Seni bu kadar sinirlendiren ne?
   "Yok bişey ya..."
Ali: Sen bilirsin. Geç hadi sınıfa ders başlamak üzere.
   "Tamam"

Yazardan
  Ali ve Yaprak yerlerine geçerler. Ali en arka  sırada, Yaprak da onun bir önünde oturuyordur. Hoca gelir. Ve yanında uzun, sarışın bir erkek vardır.
Hoca: Evet çocuklar, bu arkadaşınız okula yeni nakil oldu. Kendini tanıt yavrum.
Sırık: İsmim Barış Ozansoy.
Hoca: Başka?
Sırık: Yok hocam.
Hoca: Tamam evladım. Geç, Yaprak'ın yanına otur. Başka boş yer yok.
Barış Yaprak'ın yanına oturur. Ali, bu duruma çok sinirlenir. Ders biter ve Ali sinirli bir şekilde sınıftan ayrılır.

     262 kelime