7

3.1K 166 6
                                    

Artık dayanamıyodum ne olmuştu bana ne hatırlamam gerekiyor çarptığım kişiye baktım

-özür dilerim beyfendi

-iyimisin bir yerinize bir şey olmadı umarım

-iyiyim ve tekrardan  özür dilerim

Yoluma devam etmeliydim evde bekleyen bir arkadaşım vardı daha fazla merak etmesin yürüyordum bir yandan da olanları düşünüyordum ben  gerçekten de seokjin ile sevgilimiydim bizi ayıran ve hafızamın gitmesinin sebebi ne düşüncelerim ile eve gelmiştim anahtarı alarak kapıyı açtım meraktan çatlayan bir oh shara gördüm

-ahh nerdeydin jiyeon neden ağlıyosun birşey mi yaptılar sana

-bende bilmiyorum hatırlamam gereken şeyler var ama ben hatırlamıyorum

-nereye gittiniz

-seokjin'in yanına o..o sandığımdan daha kötü ve o hale ben getirmişim

-nasıl yani?

-bende bilmiyorum oh sharaa

Ağlamam daha da hiddetlenmişti üştümü değiştirip beraber yattık

Kabus âlemi;

-hepsi senin suçun jiyeon oğlum senin yüzünden bu halde

-keşke ölsen jiyeon unni

-senden bıktım artık jiyeon-ah BIKTIM

Ormanlık alanda tek başımayım gelen sesler tanıdık ama hatırlamıyorum kim bunlar

-jiyeon o uçurumdan at kendini herkezin iyiliği için

Kabus âlemi son:

Yataktan fırlayarak kalkmam ile kabus olduğunu anlamam bir oldu ama etkisinden çıkamıyorum bunlar gerçekmi yoksa kabus mu? Düşuncelerime son bulan shara'nın seslenmesi oldu

-yaa uyandıysan giyin de gel yine koşmayalım

-tamam geliyorum hemen sen kahvaltını yap

Lavaboya girip rutin işlerimi halledip çıktım hazırlanmaya başladım

Saçlarımı düz bir şekilde arkama salarak çıkmıştım yolda hem yürüyorduk hemde konuşuyorduk 5 dakika sonra gelmiştik kafeye açıp her zaman yaptığımız gibi bekliyorduk

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarımı düz bir şekilde arkama salarak çıkmıştım yolda hem yürüyorduk hemde konuşuyorduk 5 dakika sonra gelmiştik kafeye açıp her zaman yaptığımız gibi bekliyorduk

*

Bir saat geçmişti ne gelen nede giden oldu telefonlarımız ile uğraşıyorduk kapı açılma sesi ile telefonları bırakıp kapıya baktık sanki geleceklerini bekler gibi gülümsedim kim seokjin ve tayfası

-buyrun hoşgeldiniz,ne istersiniz

-ya jiyeon-ah yeter bu kadar oyun

-neden bahsediyosun

-canımı fazlası ile yaktın yetmedimi jiyeon-ah

-ne diyosun seokjin-ssi ben mi senin canını yakmışım nasıl?

-hatırlamıyor musun

-ne?

-gerçekten hatırlamıyor musun

-YETER ARTIK HEPİNİZ BİR OLDUNUZ HATIRLAMIYOR MUSUN DİYOSUNUZ NE HATIRLAMAM LAZIM HA NEE!!

Bağırmam onları şaşırtmışa benziyordu

-yaa jiyeon alnındaki yara da mı bir anlam vermiyor (jk)

Nasıl yani alnımdaki yarayı nasıl bilebilirler ki hiç açmadım görünmemesi için

-siz nasıl nerden biliyosunuz

-tek bir soru jiyeon-ah hatırlamak istiyor musun?

-peki bende tek bir soru ne hatırlamam lazım

-bizi jiyeon-ah bizi

-bi-bizi mi?

-peki anladım ben hadi çocuklar gidelim

O olanlar doğrumuydu?  seokjin ile  sevgilimiydik

-yaa seokjin-ah hatırlıyorum

Durdu ve arkasını döndü

-ne? neyi?  ne kadarını?

Yürüdüm ona doğru yürüyordum dibine kadar geldim ve orda durdum ve dudağına yapıştım ve

-"seokjin-ah yapma sırıl sıklam oldum"  beni fıskiye ile ıslattığın anı hatırladım

-başka ne hatırlıyorsun
 

-hiçbir şey ne hatırlamam lazım başka yapalım

-pişman olursan söyle

-pişman olmam merak etme

Gülümsemişti içtenlik ile  bende gülümseyip işimin başına döndüm

Kapatma saatim yaklaşmıştı gelen kapı sesi ile kapıya yönelip konuşmaya başladım

-hoş gel--baba

-demek hafızan yerine geliyor bak kızım  pişman olursun yapma gel baştan başlayalım ha evine dön hiç bir şey olmamış gibi devam edelim

-birden bire neden hafızamın gelmesi mi korkuttu seni

-jiyeon-ah kızım öğrenmemen gereken şeyler var

-nedir o

-aslında kızım sen nasıl desem sen benim öz kızım değilsin annen öz ama ben degilim biz seninle birlikte olduk annende duyu-

-yeter YETER KES SESINI ben...ben aptala mı benziyorum çık dışarı

Çıkıp gitmişti oh shara ya dönerek

-bugün sen kapat işin çıktı dedim ve önlüğümü çıkarıp çıktım her zaman gittiğim yere ormandaki ağaç evime gidecektim ağlıyordum bir yandan da koşuyordum ağaç evime gelmiştim tırmanmaya başladım yarısında düştüm ve yine o anlar bu sefer farklıydı uçurumun kenerında ben ve seokjin vardık

-jiyeon-ah gel yanıma bak düşersin

-SUS YETER BÜTÜN HEPİNİZ AYNISINIZ BÜTÜN ERKEKLER AYNI

-jiyeon-ah neden bahsediyorsun

-sende üvey babam gibi zorla elde etmeye çalışıyosun beni altına aldıktan sonra yüzüme bile bakmazsın benim

-jiyeon-ah ben öyle birimiyim

-YETEER GİT BAŞIMDAN NE YAŞADIM HABERIN VARMI?

-anlat ama önce ağaç evimize gidelim

Ağaç eve gelmiştik ağlamam dinmişti

-simdi sakinlestin mi?

-üvey babam beni taciz ediyor

-ne!!

-MASUM NUMARASI YAPMA SEOKJİN SENDE BENI ELDE EDIP TERK EDICEKSIN

Doğruydu seokjin ile sevgiliydik ona bu sözleri söyleyerek kendi ellerim ile bu hale getirdim özür dilerim seokjin-ah özür dilerim..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
4minute özledim sizi😶😶

bad boy 'KIM SEOKJİN'Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin