წერალის pov
თეჰიონმა თვალები გაახილა და,როდესაც ქუქი ვერ დაინახა ეგონა,რო სააბაზანოში იქნებაო,მაგრამ იმედები გაუცრუვდა.მთელი სასტუმრო მოირბინა მაგრამ ის არსად არ იყო ნერვიულობა დაიწყო,უეცრად ტელეფონის ხმა გაიგონა,მისი მოძებნა დაიწყო.ტელეფონს დახედა და ეს ქუქი იყო.თეთემ ტელეფონს უპასუხა
-ალო ქუქ სად გაქრი?!!
-ეს ქუქი არაა
თეჰიონმა მის ყურებს არ დაუჯერა ეს ხომ ჩანიოლი იყო-ჩ-ჩანიოლ ქუქი სად არის?!
- ჩემთან,თუ არ გინდა,რომ კიდევ ერთხელ მოგიტყვნა შენი საყვარელი ბიჭი,ნაშინ ის ნარკოტიკი დამიბრუნე რომელიც მომიპარე
-ქუქს ხელი არ ახლო!
-უკვე შევეხე.
ტელეფონი გაითიშა .თეჰიონი საშინლად გაბრაზებული იყო მთელი სახლი გადაატრიალა,როცა დაწყნარდა ტელეფონი აიღო და იუნგის დაურეკა
-ალო იუნგი შეგიძლია ჩემთან შემოხვიდე?.
-ჰა??? თეთე რა ხდება?
-შენ რა ძინავს?? ისე რა მიკვირს ეს ხომ იუნგია!შემოდი ჩემთან საქმე მაქ
-კარგი მოვდივარ
-მალე!!
თეჰიონმა ტელეფონი გათიშა
რამდენიმე წუთში იუნგიც მივიდა თეთესთან
-სად ხარ ამდენი ხანი??!!
-რა იყო ასეთი სასწრაფო?
-ესეიგი ახსნის დრო არ არის ეხა ნომერს გამოგიგზავნი და დაადგინე სად არის,ხო შეგიძლია?
-კი ტელეფონის ნომერი მითხარი
მუშაობის პროცესი:
-თეთე არ ,მეტყვი რად გინდა ამ ნომრის..
-ეხლა არა რო დაასრულბ მუშაობას მერე გეტყვი
იუნგის ლაპარაკი არ აცალა თეთემ
-.. კარგი
იუნგიმ მუშაობა გააგრძელა
20 წუთის შემდეგ
-ვიპოვე!!
წამოიყვირა იუნგიმ
-კარგია!-ის ფხენიანი-ვონსანია-ზეა
-ხო იცი სად არის ????
- კი
-კარგი წავედით მალე
გზაში:
-თეთე არ მეტყვი
-ეჰჰ კარგი ანუ როდესაც მე-10 კლასში ვიყავი მე და ჩემი მეგობრები ნარკოტიკის ვიღებდით სკოლის მერე ამ ნარკოტიკის მე ვაკეთებდი მაგრამ მე-11 კლასში რო გადავედი დავანებე ამას თავი და ბიჭებმა დაცინვა დამიწყებს,რო შეგეშინდაო და ასეთი რაღაცეები და მე ისევ გავაგრძელე რო მშიშარა არ ვეგონე მეგობრებს ერთმა ბიჭმა სახელად ჩანიოლი ჩვენზე 1-2 წლით უფროსი იყო მას საშინლად მოეწონა ეს ნარკოტიკი და იმ დღის მერე სულ მოდიოდა მიტოვებულ სახლში სადაც ვიკრიბებოდით სკოლის მერე.ერთხელ როდესაც მივიღეთ ნარკოტიკი მის სახლში წამათრია მე ვერაფერს ვერ ვხვდებოდი სემათრია მის ოთახში და მომტყნა მაგრამ ამით არ დაკმაყოფილდა და რაღაც ქეისი მოიტანა და გახსნა შიგ ბევრი რაიმე ედო აიგო ვიბრატორი და ჩამიტენა ტრაკში მას მომწონდა ჩემი წამება ასე შვრებოდა სულ ყოველ დღეს ყოველ დღე ახალი რაღაცეები მოჰქონდა ის მარტო ცხოვრობდა ხანდახან სხვებიც მოყავდა ხან ბიჭები და გოგოები და მათთან ერთად მტყნავდა ხანდახან გვსიძულებდა ერთმანეთი მოგვეტყნა და გვეზასავა მაგრამ სულ მაფრთხილებდა რო არავის არ უთხრაო თორე პოლიციას ჩაგაბარებო.
- ღმერთო რა საშინელებაა!!!!
-ხო,მერე დედამ ამ ქალაქში გადმომიყვანა და იმის მერე არ მინახია,მაგრამ მომაგნო და ქუქი მოიტაცა
-მოვედით აი ამ სახლში უნდა იყოს