Nervous

12 4 0
                                    

"Maam wake up we're here in the Philippines" yugyog sakin Ng Flight attendant.

" Ay S-sorry nandito na pala Hehe" hys nakakahiya Naman 😆 kinuha Kona Ang maleta ko at lumabas na.

--

Wow namiss koto ☺️

_
I'm on the way on my home. Mga ilang minuto lang ay nakarating Rin kame .

Ma'am were here - manong guard na nagsundo sakin sa airport. Ewan ko pero bigla akong kinabahan. Sobrang namiss ko sila 😊. Lumabas nako Ng kotse at tumambad sakin Ang muka Nina ate daddy at mommy. I miss them so much.

Tumakbo ako at agad na niyakap si mommy .

" Imiss you mommy" sunod ay si daddy at ate. Nakita ko Ang pagka dismaya sa muka ni ate .bakit parang Hindi sya masaya.

" Welcome back Shawnee , I hope you change." Said ate at umalis narin.
Ewan ko pero naguluhan ako . 7 years old ako ako Ng umalis ako , and I'm 17 years old now so 11 years past . Ano Ang  dapat mabago? 😣

" Go to your room now " dad said tumango ako bilang sagot na oo . Ewan ko bakit parang Ang cold nila sakin . 😶

___

Andito ako ngayon sa kwarto ko . Namiss ko dito 😊 walang nag bago pati Ang mga laruan ko na Barbie nung Bata ako ay nandito parin , siguro araw araw nililinis to , araw araw din nilalaban Yung bedshit kahit walang natutulog . 😊 Humiga ako sa Kama I feel better , sa sobrang pagod ko sa byahe ay agad din akong nakatulog.

NEVER CHANGETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon