HEPİNİZE TEŞEKKÜR EDERİM.ÇOK FAZLA UZATMADAN BAŞLIYORUM.
İYİ OKUMALAR.
BÖLÜM-2
Kapıyı açan bayan güzel gülüşünü sergileyip içeri geçmemizi söylemişti.Ben içeriye geçmeyi tercih ederken annemde bayanın arkasından mutfağa ilerlemişti.Sanırım marketten aldığı keki verecekti.Zaman kaybetmeden koltuklardan birine oturdum.Odayı incelemeye başladım.Gayet hoş bir görünüme sahipti.Ben izlemeye devam ederken annemler içeriye geçti.'Merhaba tatlım ben Rachel.Ve sende ? '
Rachel hanımın sesini duyunca sorusuna yanıt vermem gerektiğini anladım.
'Miley.Miley efendim.'
'Efendim demene gerek yok tatlım.'
'Siz nasıl isterseniz' dedim içtenlikle.
Annemle Rachel hanım konuşmaya başlayınca cidden sıkıldığı farkettim.Cebimden telefonumu çıkartıp birkaç siteyi ziyaret etmiştim.En azından biraz zaman geçmişti.
'Evet oğlumun adı Justin.'
Justin ha.
'Miley istersen Justinin yanına çıkabilirsin.' dedikten sonra 'Justin misafirinle ilgilen' diye bağırmıştı.
Kafamı salladım.Seslerin geldiği yönü takip ederek odasına ulaştım.
Girdiğimde gözleri beni buldu ve sinsice gülümsedi.Birkaç saniye ona odaklandım.
'Kapıyı kapatmayı düşünüyor musun ?' dedi.
Kendime gelmek amaçlı başımı salladım .Kapıyı kapatıp yanına olmasada biraz daha uzağına oturmayı tercih etmiştim. Sonunda odasını izlemeye fırsatım olmuştu.Diğer odalara göre karanlık bir odaydı.Kocaman bir kitaplığı vardı yerdeki birkaç kolide gözümden kaçmamıştı.Yeni taşınmanın zorlukları.
Birkaç sene önce evden ayrılırken babamdan ayrılırken.O lanet günü hatırlamak istemesemde hatırlıyordum.Annemle babam yine kavga ediyordu ve annem sonunda babama tokat atmıştı.Evden ayrılmıştık.Değişen tek şey annem hayatına yeni bir sayfa açmaya çalışıyordu.Belkide en çok korktuğum şey annemin 'Miley bu yeni baban' diyip eve başka bir adam getirmesi olurdu.
Gözüme takılan telefon yanıp sönüyordu ama Justin görmüyordu bile.
'Justin şey..' dedim devamını getirmeliydim ama onun yerine parmağımla telefonunu gösterdim.Telefonunu aldı gelen mesaj karşısında sırıttı.
Bana dönüp istemsizce konuştu.
'Adın herneyse..'
Hey benim bir adım var.
'Adım Miley.''
Dediğimi umursamadan devam etti.
'Gece benimle geliyorsun.'
Tamam bu garipti ilk olarak böyle mi tanışmalıydık yoksa bunun nasıl yapılacağını ona anlatmalımıydım ?
'Ne tabikide hayır daha seni tanımıyorum bile.'
Onu tanımıyordum belkide psikopatın tekiydi nerden bilecektim ki ?
'Yarın akşam bol bol tanıyacaksın güzelim'
Ne demekti şimdi bu.Rachel teyze için kabul ettim.Tamam psikopat olamazdı değil mi ?
Birkaç dakika sonra kapının çalındı ve içeriye Rachel teyze elinde kurabiyelerle girdi.Ihm sanırım acıkmıştım.Annem ve biz yemekte berbattık.Ev yemeği birşey yemek benim için iyi gelecekti.
'Hadi yiyin kendi ellerimle yaptım.'
Justinde bende ağzımıza bir tane attık.
'Elinize sağlık.' dedim . Gerçekten lezizdiler.
'Afiyet olsun.Size iyi eğlenceler gençler.' Justine seninle sonra görüşeceğiz bakışı atıp odadan ayrıldı.Buna gülemeden edemedim.Justin ise kafasını ekrandan kaldırmayacak gibi görünüyordu.Cidden sen hiç gülmez misin?
Kaç saat geçmişti ama ne konuşmuştu ne de bana bakmıştı.Hayır yani çirkin olduğumu yüzüme vurma değil mi ?
Gerizekalı.
Salak.
Annemin sesini duyunca daha net duymak için kapıya yöneldim.
'Miley hadi gidiyoruz'
Sanırım bu işkence bitecekti.
'Hemen geliyorum.'
Arkamı dönüp çantamı aldım.Tam arkamı dödüm gidecektim ki.
'8 de hazır ol.'
Vay canına! Prensimiz konuşabiliyormuş. Söylediği şeye cevap vermedim gerek de duymadım zaten.Merdivenleri inip annemin yanına ilerledim.Rachel teyzeye sıkıca sarıldım.
'Seni herzaman beklerim tatlım.Canın sıkıldığında gelebilirsin.'
Rachel teyze senden değil ama oğlun çok sıkıcı.
' Ah tabikide.' sahte bir gülücükten sonra annemle sarıldılar ve sonunda dışarıdaydık.
İki senedir burda olmamıza rağmen ordaki en yakın arkadaşım olan 'Lilly' i özlemiştim.Keşke hiç ayrılmasaydık.Ona gittiğimi bile haber verememiştim.En iyime bile gidiyorum diyememiştim.Özlemiştim.
Annem anahtarı alıp kapıyı açtı.İçeriye girip koltuklardan birine atladım.
'Miley doğru odana.'
'Tamam anne biraz daha.'
'Odana dedim.'
'Tamam ama-'
'Mileyyyy'
diye bağırınca daha fazla kızdırmamak için kalktım.
'Tamam ya gidiyorum işte.'
Odama girip kendimi yatağa attım.Kapanmak için ısrar eden gözlerimi dinleyip uykuya daldım.
______________
Ah hadi ama ben hiç uyuyamaz mıyım? Bu sesde neyin nesi ? Uykumu bölemezsiniz ama merakım daha fazla. Bu yüzden yandaki lambamı açtım ve yerdeki şeyi görmemle şaşırdım. O da ne ?
KISA BİR BÖLÜMDÜ BUNUN İÇİN ÜZGÜNÜM.VE DİĞER BÖLÜME YAPTIKLARI YORUMLAR İÇİN
@RabiaBiebs6
@DemileyJustin
@betulbiebs
@believe_200 e çok çok teşekkür ederim.
BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR.
TABİKİ UNUTMADAN NEDEN BÖLÜMLERİ GEÇ YAZDIĞIMA GELİRSEK BEĞENİ GELMEZ DÜŞÜNCESİYLE HESABA GİRMEMİŞTİM AMA DÜN AKŞAM FARKETTİM Kİ BEĞENİ İLERLEMİŞ VE BENDE DEVAM ETMEYE KARAR VERDİM UMARIM BU YOLDA BANA YARDIM EDERSİNİZ.
