Boradan devam:
Çok masum uyuyordu. Uyanınca resmen bir canavar oluveriyordu. Tatlı canavar. Nasıl olurda o kadar sene sonra karşımda olurdu ki. Çocukluk aşkımdı o benim beni tanımasını bekledim ama tanımadı herhalde bu benim için daha iyi bişeydi.
Yavaşca uyanıyordu ona galiba herşeyi anlatmanın zamanı geldi ona da kendimede bunu yapamazdım herşeyi olacaga bırakmalıydım
"Günaydın"
"Günaydın niye burdasın"
"Şey aslında seninle bişey konuşmak için uyanmanı bekliyordum"
"Evet ne konusucaksın benimle"
"Bak belki herşey saçma gelebilir anlam veremeye bilirsin ama hepsi gerçek lutfen duyacağın şeylerden sonra beni bırakıp gitme.
Bak ben seni yaklaşık 13 senedir tanıyorum, ve seni seviyorum anladınmı yani şuan aynı evde olmamız tesadüf degil babam ben küçükken bir aileyle kaza yaptı senin ailenle o zaman ordan sadece seni kurtarabilmiştim özür dilerim"
Devamını nasıl anlatıcaktım ki
"Yalan söylüyosun çünkü benim ailem hayatta ben onların yanından buraya geldim yalancı bir pisliksin"
"Hayır degilim lanet olasıca o ailen üvey anladınmı üvey git test yaptır istersen ama onlar gerçek ailen değil babam ben küçüğüm diye tüm suçu bana attı sırf soyadı zedelenmesin diye şimdi anladınmı herşeyi senden saklayamadım, çünkü seni seviyorum ve haksızlık yapılmasına katlanamıyorum"
Sonunda söyleyebilmiştim üstümden koca bir yük kalkmıştı ama o yıkılmıştı
Ailesinin öldüğünü ögrenmişti, hayal kırıklığına uğramıştı..
"Ben nasıl olurda bilmem böyle birşeyi yıllardır anne baba diyorum onlara ben gidiyorum onlara bunun hesabını sorucaktim!!"
"Bende geliyorum seninle bende o dönemle ilgili belgeler var lütfen bende geliyim seninle izin ver"
"Tamam gel ama haddini aşma"
Demesiyle hemen bilet bakmaya gittik hepsi pahalıydı aslında arabamla gidebilirdik evet doğru ya arabayla gidebilirdik
"Buse biletler çok pahalı acaba arabaylamı gitsek"
"Sen bilirsin ben her türlü gidicem oraya"
"Iyi hadi hazırlan arabayla çıkalım"
Yaklaşık 25 dakikadır yoldayız ve hiç ses çıkartmıyordu boş boş dışarıyı izliyordu
"Buse su istermisin?"
"Yo hayır teşekkürler"
~~~~~~~~~~~1saatsonra~~~~~~~~~~~~
"Buse uyan geldik"
"Tamam sen burda dur geliyorum belgeleride verirmisin"
Belgelerle birlikte eve dogru ilerliyordu
Buseden devam:
Böyle bir durum olamazdı umarım bora yalan söylüyodur umarım..
Şuan tam kapının önündeydim
Zile korka korka bastım ve karşıma annem dedigim kişi çıktı sarılıcaktı izin vermedim 'ne oluyor' bakışı attı
"Dogrumu benim gerçek ailem öldümü"
Diyebilmiştim sadece
"Sen ne diyorsun öyle birşey yok"
Dediği zaman yüzüne belgeleri fırlattım ve evden çıktım başım dönüyordu iyi degildim ben artık ben degildim..
Arabaya zar zor bindim mezara gitmek istiyordum mezarlarına
"Mezarlarını görmek istiyorum lütfen götür beni onlara"
Aglayamiyordum şoktaydım sadece..
"Tamam"
Mezarlığa geldik.
Karşımdalardı yan yana benim ailemdi onlar hiç göremediğim..
Onlara ilerliyordum dengemi kaybediyordum başım dönüyordu
Sonrası karanlık...
