LIFE OVER IMAGINATION

PROLOGUE;

Nagising ako sa isang kama na gawa sa dayami na nakabalot sa isang malaki at malambot na sa tingin ko ay isa itong dahon napatingin ako sa paligid narito

ako sa isang malawak na silid na gawa sa kahoy pero sa tingin ko ay sa loob ito ng isang puno dahil pag tingin ko sa isang pintuan bato o bintana basta ang laki kasi

ay kitang-kita ko ang ang nasa loob ng malaking puno sa tapat ng silid kung saan ako ngayon. Isa ring silid ang nakikita ko mula rito

Tumayo ako at naglakad palapit sa malaking butas para makita ko kung may tao ba roon. Nang makalapit ako ay nanginig ako sa takot ng makita ang taas ng

kinatatayoan ko ngayon mula sa lupa. isa pala itong napakalaking at napakataas na puno. Nabigla ako ng biglang may dumaang lumilipad sa aking harapan sa

sobrang gulat ay napahiga ako sa sahig at lalo pa akong nagulat ng pumasok ang lumipad ng mabilis sa aking harapan kanina at tuloyan na akung nawalan ng Malay........

Hoy.... Gising... Hoy... Gising....

Ang tinig na naririnig ko at ramdam ko ang pagsampal-sampal niya ng mahina sa pisngi ko at napasigaw ako ng iminulat

ko ang aking mata ay nakita ko ang isang lalaki na may pakpak ng ibon sa kanyang likod....

Ahhhhhh..... Tulong...... Halimm....

Natigilan ako ng takpan ng lalaki ang aking bunganga ng kanyang kamay.....

Ano bah bat ka sumisigaw ang ingay-ingay kaya..

Tika nagsasalita siya? teka taong ibon ba siya? Teka bakit nga pala ako narito? Asan ba ako?? At tinanggal niya na ang kamay niya na nakatakip sa bunganga ko....