Güzel kaybettik

ben Ýcla. 15 yaþýndayým ne kadar mutlu olmaya çalýþsamda olamýyorum . yalnýz deðilim bir sürü arkadaþým var ama o eksikti. o ise benden çok uzakta. belkide unutmuþtu bile ,

aradan uzun vakit geçsede unutamamýþtým. ama çalýþýyordum. evet mutlu olmayý baþarmýþtým o þöyleki;

uzun zaman sonra bana mesaj yazdý. ama kim olduðunu sormuþtum.bana buðra deyince bi tebessüm oluþtu . evet unutmamýþ , fakat ben malesefki sevgilim var demiþtim . ama yoktu altta kalmamak için ondan sonra da bir daha mesaj yazmamýþtý.Aylar sonra evet gidiyordum artýk eski yaþadýðým yere gidicektim arkamda çok kiþi býrakýyordum. üzülüyordum arkadaþlarýmý seviyordum . ama artýk eki hayatýma dönmek zorundaydým. belkide tekrar görüþücektik.eski hayatýma dönmüþtüm eski arkadaþlarýma orada yaptýðým her þeyi anlatýyordum.alýnda hikaye ben deðildim asýl hikaye þuydu;

devam edicek