I always trust people..
I always help my friends if they need me..
Lagi akong nasa tabi nila kapag may nangyayaring masama sa kanila..
Pinapasaya ko sila lagi..
Mahal na mahal ko boyfriend ko..
I always care for him..
Araw araw akong nagpapakasweet sa kanya..
Lagi akong may time sa kanya..
I always care for my family..
Kahit hindi kami kumpleto matatag pa rin kami..
Sinusubukan kong intindihin ang aking pamilya kapag may problema sa pamilya namin..
Tumutulong ako sa pamilya ko kahit sa simpleng paraan lamang..
Pero..
Bakit ganun.. Hindi pa ba sapat lahat ng ginagawa ko sa mga KAIBIGAN KO, sa BOYFRIEND KO, at sa.. PAMILYA KO. Kelan ba ako magiging masaya? Yung tipong.. walang problema, walang lungkot, walang galit, etc. Kelan ba dadating yung araw na puro saya lang.. Walang sisigaw saken, yung ako naman ang pasasayahin ng mga taong tinulungan ko.. Pero imposible yun diba?
Ang hirap pala ng buhay..
Madaming pagsubok.
Madaming problema.
Napakahirap..
14 years old pa lang ako ngayon pero sobrang dami ng pagsubok ang dumadating sakin. Sinusubukan ko maging matatag.. malakas..
Kelan ko ba masosolusyunan lahat ng mga problema ko?
Kelan kaya ako makakaramdam ng pagmamahal, pagaaruga.. Kelan kaya dadating yung tao na makakaintindi sakin..
Sawang sawa na akong mag-isa harapin ang mga problema ko.
Sana may makaintindi na sa akin at makatulong sa akin..
Dati akong masayahing bata..
Makulit..
Hyper..
Totoo sa sarili...
Ngunit simula ng dumating ako sa sinasabi nila na "TEENAGER STAGE" dito na nagsimula na magiba na ako..
Naging mas matured ako mag-isip.
Inayos ko na ang aking sarili.
at.. Hindi ko na kilala ang sarili ko..
Marami akong pinagbago..
Sana di na lang ako lumaki..
Pero.. Kailangan kong harapin lahat ng ito..
I don't want to have a tragic life..
---------------------------------------------------------------------------
Hi. :) So ngayon lang ako ulit gumawa ng one shot. Obviously I'm bored pero some parts were true story. Sa tingin ko karamihan true story lol. :) So yeaah. Tungkol toh sa mga pinagdadaanan ko ngayon. I hope someone will understand me. Wala kasi akong mapaglabasan that's why I decided na gumawa ng story here in wattpad. :)
I hope you guys will like this oneshot. Even though I'm not a good writer. :) and I also hope that you will learn something :)
PS: Part by part tong one shot ko siguro 3 - 4 parts lang. Baka maiksi lang sya. Soo yun.
PPS: Wait for my update :) TY.
Sana patuloy niyong basahin itong one shot ko :)
-CrazyFangirl
