CHAPTER II

4 0 0
                                    

Pagkadating ko ng bahay agad akong nagparking ng sasakyan ko at dali-daling pumasok sa loob ng bahay.

"Did you already pack your things?" - maawtoridad na tanong ni dad sakin

"Tsk.Already done. " - sagot ko at naglakad na paakyat sa aking kwarto

Habang naglalakad ako dito sa hallway sa taas papuntang kwarto ko nasalubong ko naman si mom na may katawag sa kanyang cellphone. Tss malamang tungkol sa bussiness na naman nyan ang pinag uusapan nila. 

Nginitian niya ako at nag mouthed na 'lets talk later' napakunot namn ang noo ko sa sinabi niya. Ngunit hinayaan ko nlng yun. Pagpasok ko sa kwarto agad kong kinapa ang button sa ilalim ng aking kama at may narinig akong pag ''click" pagkatapos nun ay napatingin ako sa may salamin ko at nakitang nakabukas na ang mga pinagtataguan ko na importanteng files at kinuha yun lahat at isinama na ilagay sa may bag.Pagkatapos kong nakuha lahat ng files sa pinagtataguan ko which is sa salamin agad kong binalik yun sa dati niyang ayos at tila walang nangyari kababalaghan.Itinago ko naman na ang bag ko sa ilalim ng higaan at binagsak pahiga ang saril sa higaan.

~knock~knock~knock~~

Napamulat naman ako ng mata ng wala sa oras ng narinig ko ang pagkatok ng kung sino mang tao ang nasa pintuan ko.

"What!!? " -pasigaw na sagot ko

"Princess your mom wants to talk to you in the garden"-  si butler rex lang pala. Isa sa pinakamatanda sa mga butlers namin dito sa bahay.

"Coming"- masungit na sagot ko.

Tamad akong tumayo mula sa pagkakahiga at nagshower. Nagpalit nalang ako into booty shorts at loose shirt. Pagkatapos ay bumaba na ako at pumunta sa garden.

Pagkarating ko dun nakita ko si mom na may hawak na pink rose at nakangiting nilalaro ang petals nito.

"Mommy"- pagkuha ko ng atensyon ni mommy sa mula sa kanyang ginagawa

"Princess baby come here sit beside me" - nakangiting pagtawag sakin ni mom

"Do you still remember when you always receive a pink roses when you was a kid? " - napakunot naman ang noo ko sa sinabi ni mommy.Dahil wala akong matandaan tungkol sa pink roses na sinasabi niya nung bata pa ako.

"Pink roses? When I was a kid? I dont cleary remember the scenario mom" - naguguluhang sagot ko.

Napansin ko nalang si mommy na tila napangiti ng mapait sa sagot ko sakanya at tila may bahid ng lungkot ang makikita mo sa kanyang mga mata.

"Soon princess in the right time you'll going to know everything and please be strong enough when you already learn those things. " - mahinahon na sagot ni mommy. Habang ako ay naguguluhan parin at tila marami nang tanong ang pumapasok sa aking isipan.

Magtatanong pa sana ako ngunit nagsalita muli si mommy.

"Are you now ready to go to the philippine next week? " - pagwawala niya sa usapan kanina dahil napansin niya yata na marami pa akong itatanong sakanya

"uhm yeah? I dont think so. " -malungkot na sagot ko sakanya

"You know what Mommy will going to miss you sooooo bad" - at bigla niya akong niyakap ng mahigpit at hinalikan ang buhok ko

"Me too mom me too" - pagsasagot ko kay mommy at niyakap rin siya ng mahigpit na mahigpit.

~kring~kring~kring (tunog ng cellphone)

Naputol ang pag momoment namin ni mommy nung tumunog ang cellphone niya.

"Im sorry baby I kneed to take this important call"- pahayag ni mommy bago ako iniwan dito sa garden at pumasok na siyang muli sa loob  ng bahay.

Hayss. Napabuntong hininga na lamang ako. At napatingala sa langit. At natulala na lamang sa mga bitwin sa kalangitan.Ngunit habang patagal ng patagal may naramdaman akong nakatingin sakin na nagpaalarma sakin bigla. Luminga linga ako sa paligid ko ngunit napatingin nalamang ako sa bulto ng matangkad na tao palakad papuntang parking lot.

Agad akong tumayo sa pagkakahiga at hahabulin at susundan na sana ang bultong iyon ng biglang may sumigaw sa pangalan ko.

"Autumn"- tsk boses palang alam ko na kung kanino. Its from dad.

Di na ako natuloy sa pagsunod dun sa bulto ng lalake dahil lumapit na ako kay dad at pinabayaan na muna ang nakita ko.

"What? " - iritang tanong ko

"I just want you to know that i resheduled your flight and that is tomorrow  evening" - napafacepalm nalang ako atska dumeretso na sa loob ng bahay.

Sa paglalakad ko papuntang kwarto ko may nakasalubong akong isa sa bodyguard namin at pagtingin palang sa kanya bago lang ito at halos kaedad ko lang rin matangkad siya matangos ang ilong, singkit at maputi halatang may lahi.Hindi ko na muli siyang piannsin at nilampasan nalang habang naramdaman ko namn ang titig na tingin niya sakin.

Pagkapasok ko sa kwarto ko inayos ko na lahat ng gamit ko na kailangan kong dalhin.Hindi ko naman na kailangan ng maraming damit na idadala kasi may mga damit na ako dun and besides i can buy anything i want if ever i dont like the outfits that is in my closet.














~the next day




This is it. Ang araw ng pagalis ko sa bansang ito at pagpunta sa pilipinas.  Hays kung sana nandito lang siya.





























UNPREDICTABLEWhere stories live. Discover now