Sanki üzülmek için gelmişim bu dünyaya dediğim günlerden birindeyiz yine,şu her zamanki yalnızlığıyla karşımda duran yıldıza,sanki bana göz kırparmış gibi bakan aya,gelmeyeceği halde bekleten gözlerine selamlar.Belki diyecekler ki;bir adam varmış çok sevmiş ama hep yalnızmış,belkide bi adam varmış diyecekler ateşe atlamış onun için kendi içinde,belkide sadece susacaklar adam sevdiği için susmuş diye,Kimbilir.'Sen bana ölüm kadar yakın ve içindekileri söyleyecek kadar uzaksın'demiş diyecekler beni merak ederken.Nasıl susmuş bu kadar zaman,her gün gözlerine baktığı birine diyecekler konuşmaktan bıkarken.Herkez birbirini susturacak;akrabalar,dostlar,arkadaşlar,kardeşler,susun diyecekler o nasıl susmuşsa,susmayı benden öğrenirken.Belkide kimse sormiyacak,merak etmiyecek beni sen koskoca dünyanda şu ufacık adama yer vermedikçe...
