Şimdi başlıksız yazmak var buraya. Böyle belli belirsiz. Orta da kalmış yetim öksüz çocuklar gibi...
Elimi koyduğum da aradığım vicdanım gibi...
Hani böyle yanan ama yanarken etrafına faydası olmayan o soluk benizli mum gibi...
Ya da ben kime anlatıyorum ya diyip gecercesine vazgeçmek mi iyi bilmiyorum.
Tek bildiğim kalemler dönmedikçe silahtan çıkan mermiler dönüyor masum yürekler içinde..
Başım dönüyor uğultular arasında.
Durun durdurun dünya tutuyor indirin işte beni indirin.!
