Wat doe jij morgen? ~Dutch~

Wat doe jij morgen? (5)

Als je kijkt naar wat er op dit moment, in 2019, gebeurt vraag ik me af wat ik kan doen. Maar dan heb ik het over morgen, want vandaag is al voorbij voordat ik het weet.

In de ochtend stap ik op mijn fiets en fiets ik met een sloom tempo naar school en kijk ik om me heen naar de echte levensbron van de wereld, bomen. Dan kijk je omhoog bij de verschillende jaar tijden en zie je de prachtige kleuren van herfstbladeren, of houd je je hoofd laag omdat het zo hard regent dat je je afvraagt of het nou echt lente is.

Dat vind ik de mooiste momenten van de dag. Op dat moment focus ik me op niks anders dan de buitenlucht, mijn ademhaling en het weer. Even geen schuldgevoel, zorgen of gevoelens die niet boeien maar die je wel voelt. Gewoon even rust.

Dan kom ik aan op school, zit ik opeens in die saaie duits les die je niet interessant vind, kijk ik naar buiten en hoor je de leraar doordrammen over het onderwerp. Dan gaat de bel en voelt het alsof iedereen als robots in synchroon opstaat en de deur uit loopt. Zo gaat dat dan voor een paar lessen en pauzes door.

Ik hoor de laatste bel en slaat een diepe zucht, ik sta op en neem afscheid van mijn vrienden. Ik zoek mijn jas en pak mijn fiets sleutel uit de zak.

Op de weg terug is het stil, het enige wat ik hoor is het geritsel van de bladeren aan de takken van de bomen en die paar die over de straat rollen met de wind mee.

Ik kom thuis, zet mijn fiets achter en kom binnen via de voordeur waar mijn kat me vriendelijk welkom heed met gemiauw. Ik groet mijn moeder nadat ik mijn jas heb opgehangen en pak een glas uit een kabinet. Routine gedrag.

Als ik naar mijn kamer op de tweede verdieping loop vraag ik me af waarom ik zo doe. Waarom neem ik altijd dezelfde route naar school, neurie ik hetzelfde deuntje en pak ik altijd een glas water?

Voor morgen leg ik een outfit neer, geen moeite meer stoppend in de eerdere gedachte, 'het boeit toch niet.'. Echt niet?

Ik pak de outfit weer op, het was eigenlijk gewoon een normaal T-shirt met een patroon, een vest en een semi comfortabele broek. Ik leg het shirt en weer terug in mijn klerenkast, en pak mijn individualiteit eruit. Een zwart lange mouwen shirt en een licht paarse blouse. En niet te missen was een nep-bloemenkrans die ik ooit had gekocht voor een feestje. Één keer iets anders is niet erg, toch? Ik? Ik vond van niet. De volgende morgen was de eerste stap in mijn leven naar mijn betere, en echte, zelf. Mezelf naar een betere toekomst sturen. 

En wat doe jij morgen?