While i am running away i am still wondering why his voice getting louder and louder as if it's only in my ear.
"Lucky!!!!!"..... that voice.
SCREEEETCCCCHHH.........
"L U I S A!!!!!!!" ... "Hala! 7:30 na" napabalikwas ako ng bangon. "Di ka pa ba babangon dyan, tanghali na at mali late ka ng pumasok ng school, ayan ang napapala mo sa k kiki-pop kpop mo. Natulungan ba ang grades mo sa school na baka ka! "......yun!" Nakakagulat talaga ang boses ng nanay ko sa sobrang lakas. "What a bad dream" sigh. Ngunit may ngiting gumuhit sa aking mga labi. I always said that it was a bad dream because it makes me feel sad. But inside my heart i am happy dahil napanaginipan ko na naman ang aking Mochi. Sabay silay ko sa kanyang malaking poster na nakadikit sa ang pinto ng kuwarto.
"Luisa..." tawag ulit ng akin ina. "Po! Nan diyan na po. " "Bilisan mo at kanina ka pa hinihintay ng sasakyan ng classmate mo. Akala ko gising ka na, di ka nahiya pinaghintay mo po." That's my mom. Walang tigil sa kakabubunganga sa akin... Kaya pala nakarinig ako ng malakas na preno ng sasakyan sinusundo na pala ako . Haiiiizzzzttttt.... That's my dream.. So bye for now at papasok muna ako. 안녕 (annyeong)!!!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
