Matapos kong kumain ay agad akong bumalik sa classroom at hindi ko tinanggap yung binibigay ni John sakin kanina..
--FLASHBACK--
"Sige na tanggapin mo na kasi...ako pang bumili nyan para sayo..".pagpupumilit ni John sakin.
"Ayoko nga kasi...at isa pa hindi naman ako mahilig sa mga ganyang bagay.."
"Maganda naman tong binili kong necklace ahh...".
"Please lang wag ngayon...sige mauuna na ako...".
At naglakad na ako pabalik sa classroom at hindi ko na sya nilingon pa..
--END OF FLASHBACK--
Matagal akong nakatulala non' hanggang sa gulatin ako ng bestfriend ko..
"Hoy!".
"Ay punyemas!".
"Gulat na gulat si ateng...".
"Bakit ka ba kasi nanggugulat Jhenniz?".
"Napansin ko lang kasing parang may iniisip kang pagkalalim-lalim..".
"A-ano...wala ha...kinakabisado ko lang yung inaral ko kagabi para sa quiz sa AP mamaya...ano-anong pinagiiisip nito..".
"Ok..sabi mo ehh..".
"Bakit parang hindi ka kumbinsido?".
"Kumbinsido kaya ako...sige magrereview na ulit ako..".
Mga ilang saglit lang ay dumating na ang teacher namin sa AP.
Hindi sya nagalinlangang magpaquiz sa amin...panay reklamo naman yung mga kaklase kong di nagreview..
"Get a 1 sheet of paper..number one..".
Hanggang sa matapos namin ang quiz..
"Ok class..exchange papers with your seatmates..".
At nakipagpalitan ako kay John..ayan nanaman sya...baka sabihin nya nanaman ng malakas kung mataas ang makuha kong score..
"Perfect score mo..".sabi ni John habang binibigay yung papel ko.
"Aba..hindi mo sinabi nang malakas haa..".
Dahil AP ang last subject namin ay maya-maya pwede nang umuwi..
Hindi manlang ako hinintay ni John at derederetso syang naglakad magisa..
Ano kayang problema non...baka nagtatampo dahil di ko tinanggap yung kwintas at iniwan ko sya sa canteen kanina..
At tumakbo ako para habulin sya.
"Oyy...di mo ko hinintay ahh...daya mo..".
"Mauna na ako Kate...may lakad pa kami ng family ko..".
"S-sige...bye..ingat..".
Hindi nya manlang ako sinabihan ng ingat.....
Grabe sya haa...eh ano namang masama kung hindi ko tanggapin yung kwintas..hayystt...bahala na nga uuwi nalang ako..
Nang makauwi ako ng bahay ay kumatok ako..
"Ma...bakit nakalock yung pinto?".
Walang sumasagot...at hinintay ko pang buksan nila yung pinto..
At pagbukas ng pinto..
"Surprise!!".sabay sabay nilang bati sakin.At nagulat ako dahil nandoon si John...kaya pala sya nagmamadaling umuwi at iniwan ako...para makatulong sya sa pagsurprise sa birthday ko..
"Grabe naman kayo!".sabi ko nang naiiyak.
"Ohh..bakit ka umiiyak?".
*tawa*
"Nakakatouch kasi kayo eh!".
"Happy birthday anak..".bati sakin ni mama at lumapit para yakapin ako.
"thank you ma...i love you".
"love you too nak..ohh kain na tayo..".
At masaya kaming kumain ng hapon na yon..
Lumapit sakin si John..
"Happy birthday..".at niyakap nya ako.
"T-thank you...".
"Sa ayaw at sa gusto mo...para sayo talaga tong kwintas na binili ko.."
"Sige na nga..".
Nang matapos kumain si John ay hinatid ko sya sa labas habang sila mama naman ay kumakain sa loob ng bahay..
"Bye John...ingat...thank you talaga..akala ko kanina nagtatampo ka kasi di ko tinanggap yung kwintas..pero ngayon na sa akin na..".
"You're welcome...sige una na ako...happy birthday ulit...love you".at agad syang sumakay sa kotse nya.
"A-ano---..."
Hindi ko na sya natanong dahil mabilis syang pumasok sa kotse nya at umalis.
Shems..! Ano daw love you?!?!
To be continue..
Sorry sa maikling update
BINABASA MO ANG
Secretly Inlove
RandomIsang babaeng pasikretong nagmamahal dahil natatakot sya na kapag sinabi nya ang tunay nyang nararamdaman ay umiwas lalo ang mahal nya.Ating tunghayan kung paano nya aaminin sa mahal nya ang nararamdaman nya at kung gaano katagal nya ito kayang isek...