Son mailin iki ay öncesinin tarihini yazdığında,uykunun arasında gözlerimi açıp,bedenini yatağın öbür yakasında değil,evin başka köşesinde bulduğumda,dünyanın bir yerinde ışıldayan yazın planlarını yapıp,perşembe yi pas geçtiğin anda,bacağımın üstünde duran elini gelen telefonları bahane edip kaldırdığında,hiçte sevmediğin o işe koşarak gittiğin dakikada beraber seçtiğimiz postere duvarda yer bulamadığında,arkadaşlarınla tanışıp,adımı söylediğinde,yüzlerinde şaşkınlık bakışı oluştuğunda,benim için ne yaptın diye avaz avaz bağırdığında apar topar uçağa yetişmeye çalışırken arkamı dönüp seni orada bulamadığından,gitmeliydim.
BEKLE DEDİN.
