💙Obietnica//Todoroki Shouto x reader💙

💙prolog💙

[T.I]. Spokojna dziewczyna, mieszkająca w niewielkim mieście pod Tokyo. Kochająca literaturę, mająca tylko jedno marzenie;zakochać się. W tym zabieganym świecie, w którym każdy chciałby zostać bohaterem, ona pragnie tylko takiej błahostki. Wydaje się, że to tak mało, lecz...

- [T.I, T.N]! - zawołał znajomy Ci głos twojej nauczycielki od matematyki.
- O-oczywiście!!! - zawołałaś nerwowo i wstałaś najszybciej, jak mogłaś.
- Nie prosiłam cię do odpowiedzi.
Cała klasa patrząc na twój odruch zaśmiała się.
- Znowu śpisz na lekcji. - Powiedziała ostro nauczycielka. - Na razie to tylko upomnienie, ale to ostatni raz. Siadaj.
- P-proszę mi wybaczyć... - ukłoniłaś się w geście przeprosin i usiadłaś.
- Wracając do tematu - nauczycielka bardzo przeciągała swoją wypowiedź, jakby cały czas dobierała odpowiednie słowa. - już za dwanaście mięsięcy zaczynacie naukę w liceum. Jak co roku zapytałabym się, kim chcielibyście zostać, ale na pewno wszyscy chcą zostać bohaterami, prawda? - Nauczycielka parsknęła. - Na pewno wszystkim przygotowania na wypełnienie podania do U.A. idą świetnie, czyż nie?
Cała klasa odpowiedziała twierdząco. No, może prawie cała. Wszyscy, oprócz Ciebie. Ty może i chciałaś zostać boheterką, jak każdy. Chciałaś pomagać ludziom. Jednak w głębi duszy wiedziałaś, że to niemożliwe. Jak taka drobna dziewczyna z głową w chmurach jak Ty mogłaby zostać bohaterką? Twój dar też nie był zbyt zjawiskowy czy silny. Kątem oka popatrzyłaś się na swojego kolegę z klasy, Shoto Todorokiego. Tak, tego słynnego Shoto Todorokiego, syna bohatera numer dwa. Coś z nim było nie tak, i wydawałoby się, że tylko Ty to zauwazyłaś. Ten brak błysku w oczach, gdy ktoś wymawiał słowo ''bohater'' wydałał się niepokojący. Ten chłodny wzrok, czujący do czegoś odrazę. A może... do kogoś?
- Jeśli na świecie będą tylko bohaterowie, to kiedyś zabraknie ludzi niezbędnych do funkcjonowania cywilom... - powiedziałaś to tak cicho, że nikt nie usłyszał tych słów.

//to moje pierwsze opowiadanie na poważnie, proszę o wyrozumiałość xdd