Merhaba ben Alya.17 yaşındayım.Bir kardeşim var adı Ceyda.Annemin işi nedeniyle yeni bir şehre taşındık.Bu yeni şehirin bize daha iyi geleceğini söyleyen annem belkide yanılıyordu (KİM BİLİR.)Dünyada beni anlayanlar küçük hamsterım ve kardeşim.
Bavullarımız hazır artık gitme vakti.Ama burayı özleyeceğim havasını suyunu.Kapıdan çıktıktan sonra evimize bir kez daha baktım.Neler neler yaşandı o duvarların arasında.Neyse bu kadar hüzün yeter.Şimdi güçlü olma vaktiydi.
Arabaya bindik ve yolculuğumuz başladı.Zonguldak gibi küçük bir şehirden Antalya gibi karışık ve kalabalık bir şehire alışmak zor olacak.
20.00 AKŞAM
Sonunda gelmiştik. Ne kadar sıcak bir şehir böylesine güzel bir şehire neden daha önce gelmedik. (BİLEMİYORUM )
Eve eşyaları taşıdık,sonrasında bu yorgunluğa dayanamayıp hepimiz odalaramıza çekildik.
***
Sabah o iğrenç alarm sesiyle kalktım.Hangi mal alarmımın sesini ajdarın çikiti muz şarkısı yaptıysa artık.Üzerimi giyip kahvaltı masasına oturdum.Benim ardımdan Ceyda da masaya oturdu.Kahvaltımızı edip çıktık.
Okula geldiğimizde ilk işim kütüphaneye gitmek oldu.Sora sora kütüphaneyi buldum ve kitapları incelemeye başladım.Büyük bir Harry Potter hayranıyım.Bu yüzden hemen kitabı aramaya başladım.Kitabı bulduğumda sessizce sevinç dansı yaptım ve ardından kitapların şahı Harry Potter'a elimi uzattım ve tam o sırada başka bir el kitabı aldı.Sinirle kitabı alan kişiye döndüğümde yakışıklı bir yüzle karşılaştım.Kumral saçları ve ela gözleri vardı.E ama bu tam benim tipim.Bu yakuşuklu da kim böyle diye düşünürken çocuk konuşmaya başladı.
''İltifatın için teşekkürler.Sanırım herkes beni yakışıklı buluyor.''dedi kasıla kasıla gülerek.
''Ne yakışıklısı bee.Hiç tipim değilsin.''dedim.Allahım neden dışımdan söyledim ki bunu.
''Demin öyle demiyordum ama.''dedi çocuk.Gülümsemesi genişlemişti.
İçimden 'Onu da mı sesli söyledim ben yaağğ.' diye düşünürken.
''Aynen öyle.''dedi.Çocuk Elindeki Harry Potter kitabını sallayıp duruyordu.Bende fırsat bu fırsat deyip elinden kitabı kaptım ve koşarak ödünç alma bölümüne gittim.
Görevliye''Bu kitabı alacağım''derken yanıma o çocuk gelmişti ve benimle aynı anda aynı cümleyi söylemişti.
Görevli''Kitabı hanginize vereceğim.''diye sordu.Çocuk kitabı elimden çekip''Bana''dedi.
Ben hiç durur muyum.Hemen elinden kitabı kaptım''İlk ben geldim.Bana vericeksiniz tabi''dedim.Çocuk gibi kavga ediyorduk.Görevli daha fazla uzatmayıp kitabı bana verdi.Bende yanımdaki inatçı çocuğa dil çıkarıp gittim.Oh olsun ona.Ne anlar o Harry Potter'dan.
Lütfen yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Nerden Çıktın!
ChickLitKardeşimle birlikte taşındığımız yeni şehirde bizi neler bekliyor.Merak ediyorsanız devamı Sen Nerden Çıktın?'da