Elissa's Life

13

(Elissa's perspectief)

ja ik wilde zo snel mogelijk naar Armon... zelf weet ik niet echt waarom, maar ik vertrouw hem het meest van alle jongens en ja Naomi was helaas niet thuis. Als ik aankom bij Armon's huis bel ik aan er wordt meteen opengedaan. Hij kijkt me bezorgd aan... ik wordt meteen binnengelaten als we in de gang staan sla ik mijn armen om hem heen hij doet meteen hetzelfde. Er beginnen tranen over mijn wangen te rollen. Hoe... hoe kon ik zo dom zijn en denken dat Chris anders zou zijn. En ik had echt naar Armon moeten luisteren. Armon veegt mijn tranen weg en zegt "Ik zal er nu en altijd voor je zijn" het enige wat ik doe is knikken. We lopen naar de keuken "wil je wat drinken?" vraagt hij "doe maar water" zeg ik "Als je er klaar voor bent kan je me vertellen wat er is gebeurd" zegt Armon met een bezorgde blik. "Ik was dom om niet naar je te luisteren, ik was dom om Chris te vertrouwen... het spijt me Armon het spijt me echt heel erg" er begonnen weer tranen over mijn wangen te rollen.  

Hij komt naar me toe en trekt me in een knuffel, als hij me zachtjes loslaat kijken we elkaar diep aan. Onze gezichten hebben misschien een afstand van 1 cm. Als hij dichterbij komt met z'n hoofd voel ik mezelf warm worden van binnen. Dit voelt zo goed, totdat Armon zijn hoofd wegdraait. "Elissa je maakt me gek, ik kan het niet aan om je zo te zien ik wil die Chris helemaal in elkaar slaan. Jij verdient veel beter, zelfs ik verdien jou niet en daarom kan dit niet..." "Armon geloof me, jij bent veel te goed voor mij... ik heb mezelf naar beneden gehaald door niet te luisteren naar de mensen die echt om me geven" "Elissa het komt echt goed" als ik mijn drinken op heb vraagt Armon om Netflix te kijken ik kan natuurlijk geen nee op zeggen vooral als ik me slecht voel. We liggen op de bank, ik lig met m'n hoofd op Amron's borst. Als hij Netflix heeft opgestart vraagt hij wat ik wil kijken "ik weet het echt niet kies jij maar" "oke, maar dan wordt het wel een horror HAHAHAH" "Nee, alsjeblieft niet je weet dat ik daar niet tegen kan" "Jawel we gaan hem gewoon kijken" 

Als de film is afgelopen lig ik heel dicht tegen Armon die film was echt eng omg. "Ga je nog naar huis of ben je te bang" grijnst Armon "HA HA ik ging bijna stuk... bijna..." zeg ik serieus. Daardoor begint Armon met kietelen ik kan niet tegen "Armon stop!!! pleaseee!!!" "Zeg maar eerst dat ik grappig ben" "Maar dat ben je niet" lach ik en hij gaat door "OKE OKE!!! Je bent grappig laat me nou los!!!" eindelijk is hij gestopt hij hangt nu boven op me.... ik zie hoe zijn gezicht langzamer naar die van mij komt....