Sabah kafama yastık yememle birlikte uyandım. Yastığımın altında sakladığım silahımı alıp hemen kalktım ve nişan aldım.
"Ah,Jeremy!Beni korkuttun."
"Geber derdim ama baban beni öldürür."
"Ona gerek kalmaz,ben öldürürüm.Şimdi çık odamdan!"
"Tamam,yemedik odanı,"dedi ve dışarı çıkıp kapıyı kapattı.Silahı masanın üstüne bıraktım ve banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Sonra ise odama geri döndüm ve aşağı indim. İki lokma yedim ve yine odama çıktım. Dolabımın karşısına geçtim ve...Ah,bu arada ben Alex.17 yaşındayım ve Kanada'da yaşıyorum.Ve baştan söyleyim ben öyle her gün ne giysem aynı giyenemem bla bla bla tarzındaki kızlardan değilim ve hayatımda pembenin yeri yoktur.Neyse şimdilik bu kadar yeter. Nerede kalmıştık. Evet,dolabımın karşısına geçtim ve siyah kapşonlumu,siyah dar paça pantolonumu ve siyah spor ayakkabılarımı aldım ve giyindim. Sonra da belime silahımı yerleştirdim. Banyoya girip dişlerimi de fırçaladıktan sonra aşağı inip arabamın anahtarını aldım ve dışarı çıktım. Evet 17 yaşındayım ama kurallar benim için geçerli değil. Neyse arabaya bindim ve babamın ofisine sürdüm. Ofise vardığımda arabayı park ettim ve içeri girdim.Dikkatli bir şekilde gizli odaya ilerledim. Artık beni tanıdıkları için kimliğimi göstermeden geçtim ve direk babamın yanına gittim.Yanağına bir öpücük kondurdum ve karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Evet kızım,grubun sana bu seferki görevi her zamanki gibi..."
"İnsan öldürmek,"dedim ve masanın etrafında oturan insanlara baktım.
"Evet ama bu seferki her zamankinden daha zor. Düşmanın çok güçlü ve sen bu işi uzun zamandır yapıyor olabilirsin ama...Zarar görmeni istemiyorum."
"Nerde bulabilirim?"
"Kendine güveniyor musun?"
"Güvenmesem sorar mıydım baba?"
"Tamam,boş deponun orada.Toplantı bitmiştir,"dedi ve ayağa kalkıp dışarı çıktı.Ardından da diğer adamlar çıktı. Ben de derin bir nefes aldım ve dışarı çıktım. Bİr kaç tanıdığı selamladım ve ofisin garajına indim. Ordan motoruma bindim ve yola çıktım.
...
Gideceğim yere vardığımda etraf sessizdi ki...
"Bir kızla mı dövüşeceğim."
"Aa neden şaşırdın,bir kız kızla dövüşür zaten,"dedim ve çocuğa alaycı bir bakış attım.
"Alay etmeyi bırak ve bana doğru düzgün birini yollamalarını söyle!"
"Başka isteğin yoksa,"dedim ve silahımı çıkarıp ona doğrulttum.Başta şaşırdı ama sonra o da silahını çekti ve bana doğrulttu. Tam ateş edecektim ki vücuduma mermi aldığımı fark ettim. İyi de o bana ateş etmemişti ki düşüncesiyle yere yığılırken çığlık atmamak için kendimi zor tutmuştum. Kendimi kaybetmeden önce tek gördüğüm şey bir kızın koşarak çocuğa sarılmasıydı...
Medya:Selena
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya İkizliği
AdventureBir görevde tanışan iki mafya.Ve birbirlerine düşmanlar.Peki hikayeleri nasıl sonuçlanacak? Merak ediyorsanız hikayelerine hoşgeldiniz...