Gece saat 3 şehrin ıssız sokaklarında yürüyordum.Aklım,kafam karmakarışıkdı.Annemi kaybetdiğimden neredeyse 2 yıl geçiyordu amma bu boşluğu Allahın her günü bütün vücudumda hiss ediyordum.Zaten bir o kalmışdı bana amma onuda zalim felek elimden almayı başarmışdı.Evin tek çocuğuydum.Babamı desen ben 13 yaşlarında olarken trafik kazasında sizlere ömür,annemde bana bakmak,geçimimi sağlamak, için fabrikada çalışıyordu.Yaşlı bi aneannem vardi annem işde olduğu zaman gelip benimle kalır,bana yemekler yapardı.Çok seviyordum onuda ve tabiiki de onuda ben 17-imde olarken kaybetdik.Bir annem kalmışdı birde ben.Bir-birimize yetiyordukda zaten.
Üniversite sinavlarına hazirlaniyordum annem hep derdi okuyub büyük adam olucak benim oğlum.Bir gün annem işden eve erken gelmişdi hastalanmış gibi bir hali vardi solgun görünyordu.Çok üzülmüşdüm kadıncığaz bana iyi gelecek vere bilsin diye canını ortaya koyuyordu.Anne sen hiç derd etme işden çık ben çalışırım okumasamda olur ben sana bakarım dedim.Bana sakın bir daha boyle söz söyleme dedi sen okuyub büyük adam olacaksın o zaman benim zahmetim kıymetini bulur. O gün kendime bir söz verdim sırf bu kadın için ne olursa olsun universiteyi kazanıcam,mutlu edicem onu.
Ve zaman geldi sınavlar başladı,sınavları başarıyla tamamlayıp mimarlık universitesini kazandım.Bu haberi annemle bölüşünce kadıncığaz sanki kuş olup uçacaktı.Sana güveniyordum oğlum
başaracağını biliyordum.Senin geleceğin parlak daha iyi yerlere geleceksin bu hayatda ben de sana bakıp hep gurur duyucam.
Artık universitenin son yılıydı annem iyice elden ayakdan düşmüştü.Kanser hastasiydi rahmetli artik butun vucuduna yayilmisdi hastalik kemiklerine metostaz bile vermisdi.Kemoterapi bile artık yardım etmiyordu.Doktoru ile konusmamda artik her seye hazir ol evlat demisdi bana amma tabii demesi kolay anne bu yahu anne o acı çekdikce benim canımdan can gidiyordu amma bir şey yapamıyordum.Bir sabah onu uyandığımda hayatda bulamam diye çok korkuyordum.
Ve bir sabah uyandığımda korkduğum başıma geldi.Hayatını bana adayan o kadın artık hayata ebediyyen gözlerini yummuşdu.Onu komşuların yardımıyla son yolculuğa uğurladım.Artık koskoca dünyada yalnız başımaydım.Hiç kimsem yoktu hiç kimsem.Tamamen dağılmış durumdaydım amma kedimi ele almak zorundaydım annemin son isteyini yerine getirib üniversiteyi başarıyla bitirmeliydim.Ve istediyim oldu birincilikle universiteyi bitirdim.Amma artık her şey sıkmaya başlamışdı beni sanki nefes alamıyordum.
Annemi kaybetdikden sonra bu şehir bana artık düşman kesilmişti.Gitmeliydim başka bi yerlere kendimi unutmam için,acılarimı unutmam için her şeyi unutmak için hayata yeniden baslamak için hayatta bana sonsuz guvenen birini,benim için asla yeri doldurulamayacak birini kaybetmişdim.Gitmelidim.Belkide gitmek çare olmayacaktı ama burda bir az daha kalamazdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deri ceketli kız
RomanceKitap bize hayatı hep sevdiklerini kaybetmekle geçen bir gencin tesadüfi bir karşılaşmadan doğan tanışlığından ve ondan sonra gelişen olaylar,aşk,sevgi,nefret ve hepimizin hayatina giren bir yabacinin hayatimizi nasil değiştirebileceyinden bahsediyo...
