Chapter 2

95 2 0
                                    

"Let's go jake, kahit ano pang gawin mong pag puputak dyan dika naman nilang mababayaran dahil wala silang pera."
Sabay suot nya ng shades nya hindi ko inaasahan napaka sarcastic ng naalisan ng makulay na buhay ang lalaking ito! Grabi talaga speechless ako.
"Nako sir,," harang ng driver nya.
"Jake nakikta mo naman diba? Kaya let's go!"
Bago paman silang umalis.
"Sandali lang!" Huminto ang lalaki at humarap sakin.
"Hoy!ikaw! Wala kaming sinabi na hindi kami magbabayad sa nasira namin at isa pa hindi kasalanan ni manong ang nangyari ako ang nag utos sakanya na mag cut ng line kaya wag sya ang sisihin nyo!,at ikaw! Walang modo yang bibig mo ah! Kay tanda na yung tao wala kang respeto sa matanda!" Hindi ako nagpaawat dahil punong puno naako ng galit.
"Miss wag!," awat ng lalaking driver nya sabay hila sakin pero walang tigil parin ang bibig ko.
"Bitawan mo nga ako!hindi pako tapos! Nanggigil ako sa lalaking yan!at isa kapa!pareho lang kayo ng amo mo!"
Binatukan ko sa ulo ang driver, "aray ko!"
"Hey!you!,," napatigil ako
"Hey you kadin!" Sabi ko
"Hindi moba ako kilala?"
Tumingin ako saglit,
"Bakit?, dapat ba kitang makilala?" Inawat na naman ako ng driver nya
"Ano ba!?pag dimo binitawan yang kamay ko sasampahan kita ng harassment!" Agad naman nya ako binitawan
"Look miss,I don't have a time to hear your blabla thing,and i know that you don't have money to pay the damage that you cost,"
Aray ko dumugo ilong ko.
"Eh, bakit magkano ba yan?"
Payabang na tanong ko
"Really? You want to pay for it?" Tanong nya.
"Oo kahit mahirap lang kami may dignidad kami,"
Sambit ko,
"One hundred thousand."
Nanlaki ang mata ko sa prize na narinig ko.
"Oh, ano? I told you you can't " ngisi nyang sabi, glyden wag kang papatalo sakanya.
"Ok,ok, fine babayaran kita in two weeks " sambit ko
"No,one week,why? Kasi tatakaska?," sarcastic nyang tanong.
"O, sige one week,akin na yang phone mo " sabay abot ng kamay ko sakanya.
"For what??" Confused nyang tanong.
"Para dimo sabihin na tatakasan kita," kinuha nya sa bulsa nya at binigay sakin sinave ko number ko at kinuha ko din number nya
"Ayan incase na tatakasan kita" kinuha nya phone nya at sakay ng kotse paalis.
"Ahhh!" Sigaw ko ng makaalis sila. "Miss bakit?," tanong ni manong
"One hundred thousand!?, san ako kukuha ng ganong kalaking pera?!" Sabay hawak ko sa ulo ko.
"Di bale po magtulungan tayo sa pag bayad" aniya ni mnong "hindi manong,lulutasin koto mag-isa wala kang kasalanan ako dapat " sabi ko
"Ah, miss,," awat ni manong
"Manong gagawa ako ng paraan nga sabi"
"Pero Miss," sabi ni manong
"Manong kaya ko na yun" awat ko.
"Miss,late kana!" Sigaw ni manong na hindi ko man lang namalayan late na pala ako sa kabila ng nangyari.
"Manong! Bat ngayon mo lang sinabi?!" Agad akong pumasok sa sasakyan at sumunod naman si manong
"Yun na nga ang gusto kong sabihin kanina pa pero ayaw nyong paawat," sabi nya
"Manong wala ng oras para magsisihan bilis!" In a few minutes sawakas nakarating na kami agad akong bumaba matapos ibigay ang pamasahe kay manong."salamat" Agad-agad akong pumasok sa lift inayos ko sarili ko kinuha ko ang lipstick ko sa bag at ginamit koto.pak! Tapos hindi nagtagal nabukas na ang lift finally.

Ikaw lang sapat naTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon