END ♡__♡

144 12 3
                                    

Jongin's POV

Nagising ako sa paulit ulit na pag ring ng cellphone ko.. Hay! naka tulog pala ako kakahintay sa txt ni yeobo~~ galit ba sya skin? may nagawa ba ako? :( parang wala naman eh? speaking of yeobo! baka sya na yun!

Dali dali kong tiningnan ang cellphone ko para i-check kung sino ang tumatawag pero nagulat ako.. Si baekhyun tumatawag.. agad agad kong sinagot..

" Hello? Baekhyun hyung? "

" Jongin! Jongin! si kyungsoo "

Bigla akong nakaramdam ng kaba.. " Bakit hyung? anong nangyare kay yeobo? "

" Jongin si kyungsoo na aksidente nandito kami sa ospital bilis! pumunta ka na dito! I-ttxt ko sayo kung saan " sabi ni baekhyun hyung sabay putol ng tawag..

Pandalian akong natulala.. Si yeobo! na aksidente? paano? yeobo! Nagising ang diwa ko ng biglang may nag txt sakin.. si baekhyun hyung tinext na sakin ang ospital.. dali dali akong lumabas ng bahay at nag drive ng kotse.. wala na akong paki kung gaano kalayo man yung pupuntahan ko.. basta ang nasa isip ko lang ngayon ay makita si hyung ng ligtas.. kailangan ko sya madami pa kaming pangarap sa buhay.. hindi ako makakapayag na may mangyaring masama sa kanya..

Di ko namalayan na may umaagos na palang luha sa mga mata ko.. Si hyung ang buhay ko di ko makakayang mawala sya sakin T-T .. Hyung hintayin mo ako padating na ako please.. Stay Alive for me..

--------*

Mag gagabi na ng makarating ako sa ospital nakita ko si xiumin hyung na nag aabang sa labas.. kilala ko ang mukha nila dahil nakikita ko sila sa picture..

" Xiumin hyung! nasaan na sya? gusto ko syang makita " di ko maiwasang maiyak.. hindi ko alam kung bakit..

" Halika ihahatid kita sa kwarto nya kumalma ka lang jongin ok?! "

-------*

Nang makarating kami sa loob ng kwarto nakita ko sila luhan hyung at baekhyun hyung nakatulala sa isang kama.. kama kung saan nakahiga ang pinaka mamahal ko ng higit pa sa buhay ko.. tuloy tuloy lang akong nag lalakad hangang sa makalapit ako sa kanya.. Ibang iba.. Ibang iba ang mukha nya sa personal.. Maputing kutis.. Malamlam na mata.. Labing hugis puso.. ang ganda nya sobra.. Pero may nag iba.. puro sya sugat at pasa..

" Naaksidente sya habang papunta sa inyo "

Nanlaki ang mata ko nung narinig ko yun.. pe-pero bakit?

" Gusto ka nyang supresahin para sa anniversary nyo hindi ka nya tinext o kaya sinagot ang tawag mo para pag punta nya sa bahay mo ay masupresa ka nalang na nandun sya " pag papatuloy ni luhan hyung sa sinabi ni baekhyun hyung..

Kung ganun.. Kung ganun ako pala ang may kasalanan.. kung sana matagal na kami nag kita.. kung sana matagal ko na syang pinuntahan hindi sana mangyayare toh.. nakaka inis I hate myself..

Nagulat nalang ako ng may kamay sa balikat ko " Jongin, We know that you are blaming yourself pero tingin mo ba pag sinisi mo ang sarili mo matutuwa si kyungsoo? stay strong jongin ikaw lang ang pinag kukuhanan nya ng lakas "

" Oo xiumin hyung alam ko sorry "

" No you dont have to say sorry its ok. Sabi nga pala ng doctor masama ang naging bangga ng kotse ni kyungsoo. Kaya in coma sya ngayong pero dont worry We know he can do it. Just trust him. Sige iiwan ka muna namin dito kukuha lang kami ng mga gamit " at iniwan na nila ako..

Muli kong hinawakan ang mukha niya..

" Yeobo! thank you. Thank you for everything. I am very lucky that I have you in my life. Im sorry that I am not that perfect boyfriend that you have. I promise you that I will be always here ok? just please wake up "

--------*

Lumipas ang Linggo pero hindi parin nagigising si kyungsoo.. Hindi ko na alam ang gagawin ko pero hindi parin ako sumusuko na magigising din sya..

" Jongin mag pahinga ka muna umuwi ka muna dun sa bahay namin para makapag pahinga ka ng maayos. " Mag sasalita palang ako pero tinakpan agad ni hyung yung bibig ko " At hep! wala nang arte arte bilis na! kumuha ka narin ng damit ni kyungsoo "

wala na akong nagawa kundi sundin ang sinabi ni baekhyun hyung..

Pag ka uwi ko sa bahay nila dumeretso agad ako sa kwarto ni kyungsoo.. Ang linis ng kwarto nya organisado ang lahat.. Napangiti ako ng makita ko ang isang frame.. haha! grabe akala ko ako lang ang gumawa nito..

Isang edited photo naming dalawa na akala mo eh mag kasama kami.. Si kyungsoo hyung talaga kaya mahal na mahal ko yun eh?..

------------*

" Jongin! *poke* jongin! *poke* uy! yeobo yaaaah..... *poke* *poke* "

Nagising ako dahil sa pumipindot sa pisngi ko.. Pag mulat ng mata ko nakita ko ang isang angel na naka ngiti sakin..

" Yoebo?! Yeobo gising ka na! Thank God! " niyakap ko sya ng mahigpit at pinag hahalikan " Yeobo I miss you! I love you "

" haha! hey yeobo! tama na nakikiliti ako :) "

" Sorry haha! tuwang tuwa lang ako kasi nandito ka na sa tabi ko. Nahahawakan na kita. Nahahalikan Mahal na mahal kita kyungsoo ko " sabay yakap sa kanya ng mahigpit..

" haha! oo jongin ko alam ko yun. Mahal na mahal din kita. Wag mong kakalimutan yun ha? Hinding hindi kita iiwan. Nandito lang ako lagi sa tabi mo nag babantay sayo. Aalagaan mo lagi yung sarili mo ha?. At lagi mong tandaan na nandito *turo sa puso* nandito ka lang lagi sa puso ko. Ikaw lang at wala nang iba mahal na mahal kita. Always and Forever "

" Oo yeobo alam ko yun " sagot ko sabay dikit ng labi ko sa mga labi nya..

" Halika tulog na tayo ulit alam ko pagod na pagod ka na. Pag gising mo mag kakasama na ulit tayo. I love you jongin " Saad ni kyungsoo sabay halik sa labi ko and last thing I saw is his smile.

---------------*

*kkkrrriiiiiiiinggggg*

Napabalikwas ako ng bangon dahil sa tunog ng cellphone ko.. Pag gising ko hinanap ko agad si kyungsoo hyung.. Di ako maaring mag kamali nakita ko sya nahawakan ko sya at nahalikan ko sya..

Muling nag ring ang cellphone ko at nakita kong tumatawag sakin si baekhyun hyung..

" Hello? baekhyun hyung? bakit? " sagot ko sa tawag ng may halong kaba..

" Jongin si Kyungsoo! " Hindi ko na pinatapos si baekhyun hyung at dali dali na akong sumakay at pinaharurot ang kotse ko..

Nanlalabo na ang mata ko ano na kayang nangyare yung panag inip ko! si kyung soo! Sinabi nya ba yun kasi iiwan na nya ako? Wag naman po sana oh? Mahal na mahal ko sya.. Pag nawala sya parang wala naring say say yung buhay ko..

My eyes went blury.. and i didn't saw the Bus that is approaching to my side.. Last thing I knew.. I saw Kyung soo waking me up with a smile.. And everything went black..

-----------------xxxxxxxxx

(EDITED)

Hello po sa lahat! waaah.. panget po ba? :( mian! first time ko lang po mag sulat ng ganyan ang format.

Comment po kayo :)) at konting payo na din :)) thank you for reading ^^

- Min Sarang

Loving You from DistanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon