Beklenmedik Esinti[SaiDa Fanfic]

Part 1: Minatozaki Sana

Kızlar tuvaleti asla boş olmazdı, bunu son bir saatte anlamıştı. Ama pek umrunda değildi. Gözlerindeki son yaşları cebinden çıkardığı peçeteyle sildi ve doğruldu. Gözlerini kapatıp bu sabahı tekrar gözden geçirdi. Babasının boğazını sıkmasını, okuldakilerin üstüne yemeklerini fırlatmasını... Hiçbir şeyin böyle olmasını istememişti.
Birden Japonyadaki yaşamını düşündü. Her şey çok güzeldi. Anne ve babası mutluydu ve en önemlisi buydu.
Belki de babam annemle arasındaki sorunun sebebinde beni suçlamasaydı hayat daha katlanılabilir hâle gelebilirdi. diye düşündü Sana. Her şeye tekrar başlamak istiyordu. 18'ine daha girmemişti bile ama o en kötü sonucu istiyordu. Ölmeyi. Gözlerinden tekrar yaşlar süzüldüğünü hissetti ama bu sefer silmedi. Bir hafta. Sadece bir hafta daha bu işkenceye katlanacaktı ve sonra sonsuz huzur. Arkasını döndü ve yarım saat kadar öncesinde kızlar tuvaletinin duvarına yazmış olduğu sözleri gördü. "Tanrım, lütfen beni yanına al daha fazla dayanamıyorum. Belki de Cehennem buradan daha iyi bir yerdir." Bunun için utanmasına gerek yoktu çünkü bir hafta sonra burada olmayacaktı. Babam ne kadar mutlu olacak diye düşündü kız.
Bu sabah boğazını sıktığında söylemişti. "Bu dünya senin gibi bir ibne olmadan daha iyi bir yer olurdu. Ölümün ya benim ya da senin elinden olacak." Nasıl böyle konuşabiliyordu? Nasıl öz kızından bu kadar nefret edebiliyordu? Babasına cevap olarak "Gerçekten ölmemi mi istiyorsun?" demişti ve babası sırıtarak "Evet, lütfen bir iyilik yap ve geber." diye cevap vermişti. Bunu yapacaktı, kendini öldürecekti işte.
Herkes mutlu olacak.