სეულის ქუჩებში მივაბიჯებ ქალაქში გადმოვედი სამუშაოს დასაწყებად ჩემი მშობლები კი ისევ იმ ადგილას დარჩნენ მათთან წასვლას ხშირად ვერ ვახერხებ . ჩემი მეგობრები კი ძალიან მენატრებიან მათგან აღარაფერი მესმის არც ტეზუ მეხმიანება არც მინა არც როსე და საერთოდ არავინ ისიც კი არ ვიცი ჯონქუქი ცოცხალია თუ არა მასზე ძალიან ვღელავ იმ ამბის შემდეგ ძალიან დიდი დრო გავიდა. ვამპირები ისევ სისხლისმსმელებად დარჩნენ ნახევარი მაქციები კი მგლებად გადაიქცნენ ჯადოქრებმა შელოცვები დაივიწყეს და ჩვეულებრივ ხალხში გაერიეს მე კი ისევ ისეთი ვარ. სახლთან მივედი კარები უნდა გამეღო მაგრამ უცბად მოპირდაპირე ჩაბნელებული ქუჩიდან რაღაც ანათებდა
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ეს თვალები ისეთი ნაცნობი იყო შიშისაგან ჯაჯგურით გავაღე კარები შევვარდი ოთახში შუქი ჩამქრალი იყო კარები კი საგულდაგულოდ დავკეტე . დედას ვურეკავდი მაგრამ ტელეფონი გამორთული ჰქონდა მამასთანაც მაგრამ არავინ იღებდა *რა ჭირი ეტაკააა??* გავიფიქრე და კარების ჯაჯგურის ხმა გავიგე კარებისკენ შიშით გავიხედე და მოვცილდი თითქოს ვიღაც ეჯაჯგირებოდა გასაღებად მაგრამ გაჩერდა და მივედი ჭუჭრუტანიდან გავიჭყიტე პატარათი და დავინახე
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
