Boş olan dünyada gelip geçen zamanda. aşktan yana şansı olmayan bir çocuğun akan güzyaslari. Sıradan yaşayan 17 yaşındaki çocuk hayatı boyunca sevgiye inanmazdı. İşi gücü çevresine sevgi saygı göstermekti ve günlerden bir gün kendiside nasıl olduğunu bilmeden. Bir kara sevdaya tutulmuştu öyle aşık olmuştu ki güzü
Ondan başkasını görmez ve kıza aşkını ilan etmişti oysaki
Kız çocuğun dediklerine şaşırmıştı ve çocuğun cidi olduğunu gürünce çocuğa hayır demişti
Çocuk sevdasından vazgeçmedi onu sevmeye devam eti kızı tanıdıkça daha da sevdi kalbi. Sadece onu istiyordu, ve sevginin aşkın ne olduğunu bilmeden aşk olduğu kızda askıda sevgiyle öğrenmişti,ve kıza kaç defa daha onu sevdiğini söyleyince kız
Kız her seferinde çocuğa hayır demişti
Çocuk ama neden peki neyim eksik??
Kız hiç bir eksiğin yok ama olmaz dedi
Ve çocuk bir akşam yanlız başına odasına çekilmiş. Ve kendi kendine şöyle der ben ona olan aşkımdan vaz geçmem zamanla beni de sever diyordu. Ama hayata küsmüştü ,ici kan ağlıyordu neden diyordu kendine ben seviyorum da neden da bilmiyorum. Ona her seferinde seviyorum dediğinde hem kız üzülüyordu hemde ben üzülüyorum
Kızı düşündüğünden kendini unutmuştu ve kızı üzmemek icin ona tekrar tekrar seviyorum. Seni seviyorum dememesi icin unutmaya çalışıyordu, canı açıyordu ama sevdiği mutlu olsun üzülmesin diye yapmak zorunda kalıyordu. Yüreğinden süke suke koparmaya çalışıyordu. Ama sevdiğim mutlu olsu istiyordu. Ve çevresindekiler ona başkasını seversen unutursun başkası unutturur onu sana diyorlardı. Çocuk
Başkasını sevmeye çalıştı ama başkası onun yerini doldurmadı başkasını severek unuturum demişlerdi kimse onu anlayamadı o hiç unutmadı çok sevdiği kızı ondan başkasına seni seviyorum bile demiyordu. Ve kızdan vazgeçmeyen çocuk kızın ons gelmesini bekliyordu, yollarını güzlüyor, bir gün beni de sever banada seni seviyorum der belki. Umudunu kaybetmiyor,geleceğe bakan umutlu güzleri,hüzünlü güz yaşları ile onun için hayata tutunmak icin yüreğimde sevdası var.
