နံနက္ခင္းရဲ႕ ေရာင္ျခည္ေလးနဲ႔အတူ ေႏြဦးရဲ႕ေန႔သစ္ဟာလန္းဆန္းေနေတာ့သည္ ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ စားေသာက္ေရးအတြက္လံုးပန္းေနရတာနဲ႔အခ်ိန္ေတာင္အေတာ္ကုန္ေနၿပီ..... ခ်န္းေယာလ္လုပ္လက္စေတြလက္စသတ္ကာ စားပဲြေပါစားစရာေတြျပင္ဆင္ထားခဲ့ၿပီးအေပၚထက္ကအိပ္ခန္းစီသို႔.....
သားနဲ႔ ဟိုေကာင္ေလးက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အိပ္ေနၾကတာ ....ခ်န္းေယာလ္ထိန္းရမယ့္ကေလးတစ္ေယာက္ေတာ့ပိုလာၿပီေလ.... ။
"သားေရ....Appa ရဲ႕ေယာင္းေလးေရ ထေတာ့ေလကြာ~ ! "
"အင့္....Appa ခ်ီ ~! "
"အားဂူးး....ခြၽဲစိန္ေလး ထေတာ့ ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္တယ္မလားအျပင္သြားၾကမယ္!!! "
"ဦး...~"
အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံေလးနဲ႔ႏိုးလာက သူတို႔သားအဖကိုျမင္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ကိုေခၚသည္ ။ ေယာင္းေလးကသူ႔အေဖေပၚကမဆင္းဘဲ ဟြန္းငယ္ကိုမ်က္ေမွာင္ႀကီးက်ံဳ႕ၿပီးၾကည့္ေနသည္ ။
"ေယာင္းေလး မ်က္ႏွာသြားသစ္ေတာ့ေနာ္~! "
ခ်န္းေယာလ္ သားကိုေအာက္ခ်ေပးလိုက္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခိုင္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးမွ ကုတင္ေပၚမွာငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးေဘးနားကေစာင္ေတြယူေခါက္ကာ.....
"ဟြန္းငယ္လည္း ၿပီးရင္မ်က္ႏွာသစ္ခဲ့....ဦးတို႔ေအာက္မွာမနက္စာစားဖို႔ေစာင့္ေနမယ္ "
အေနစိမ္းေနေသးေတာ့ ကေလးကနည္းနည္း႐ွိန္ေနမွာေပါ့ ခ်န္းေယာလ္ေျပာသမွ်မ်က္လံုးေလးျပဴးကာနားေထာင္းၿပီးေခါင္းေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ ။
ေဆးရံုကိုလည္းခြင့္တင္ထားတာေၾကာင့္ ဒီေန႔ဟြန္းငယ္အတြက္လိုအပ္တာေလးေတြနဲ႔ သားကိုကစားကြင္းလိုက္ပို႔ေပးဖို႔စဥ္းစားထားတယ္...... ။
"Appa သူကို႔တကယ္ေမြးစားမွာလား?? "
Coffee ေသာက္ေနရင္း သားကဟြန္းကိုၾကည့္ကာေမးသည္မို႔ ခ်န္းေယာလ္မ်က္ခံုးပင့္ျပလိုက္တယ္ သားအဲ့ေလာက္ဆိုသေဘာေပါက္ပါတယ္~
"ဒါဆို....သားနဲ႔ညီအစ္ေတာ္သြားမွာေပါ့ အာ့ဆိုသားလိုAppa ကို Appa လို႔ေခၚခိုင္းေလ "
