Gözlerimi açtığımda içimde bir burukluk hissettim. Cama çarpan yağmur taneleri ...
İçimdeki his odadan çıkmamam gerektiğini tekrarlayıp duruyordu. Çünkü annem ve babamın hayat yorgunluklarını benden çıkarmalarına dayanamaz olmuştum. Günlerden cumatesiydi. Çok hastaydım. Annemin "kumsal çabuk buraya gel"diye bağırdığını duyunca -istemeyerek de olsa- odamın kapısını yavaşça araladım. Bana nedensizce söylenmeye başladı. Kahvaltıdan sonra kulaklığı takıp kitabımı elime aldım ve yatağıma geçtim.
♤♤♤
Gözlerim araladığımda saat 19.00 ı gösteriyordu. Uyuyakalmıştım. Müzik hala çalıyordu. Yüzümü yıkamak için banyoya vardığımda gözlerimin şiştiğini farkettim. Odama geçip telefonumu kaptım. Galeriye girdim. Orada kuzenlerim ve akrabalarımın olduğu sayısız video vardı. Onları izlerken ne kadar özlediğimi farkettim. Ailemizde 1 kız bile yoktu. Varsada yok denecek kadar az görüşüyorduk. Sokaklarda futbolla büyümek mi ? İşte bunun tarifi imkansızdır.
Yarın canımdan çok sevdiğim abilerimden biri evlenecek. Onun için hazırlık yapmamız gerekiyordu. Babam eve geldiğinde hazırlanıp çarşıya gittik.
♤♤♤
"Al bi bunu da dene"
"anne bu kadın elbisesi"
"dene dedim"
üstüme geçirdiğim kıyafet beni yaşça büyük gösteriyordu. En nefret ettiğim şeylerden birisi de rahat olmadığım birşey giymek. Bana göre dış görünüş önemli değil. Ben birisi için giyinmiyorum ve nasıl rahatsam öyle olmalıyım. Mağzadan dışarı çıktığımda yüzüme çarpan soğuk rüzgarla affalladım. Üstümde bol bi sarı tişört altında ise siyah kot pantolonum vardı. Yürümeye devam ettik fakat bana uygun hiçbirşey bulamıyorduk. Yorulduğumu fark ettiğimde kendimi ilk gördüğüm banka attım. Benle birlikte tüm aile üyeleri de sırayla banka dizildik.
Çarşıdan çıkınca amcamlara gittik. Durumu anlatınca yengem elbise kiralama sözü verdi . Bu da böyle çözüldü işte...
♤♤♤
Eve gelmiştik eni sonunda. Düğün günü giyeceğim elbise siyah spor bir elbiseydi. Düğün günü gelip çattığında kuaföre gittim. Saçım yapılınca yengem yanıma geldi. Kuzenimi aradı ve gelip bizi aldı. Düğün salonuna girişte abilerim sırayla dizilmişlerdi kapıya. Kapıdan geçip bizimkilerin olduğu masayı bulmaya çalıştım. Daha misafirler yoktu. Biz bizeydik. Düğün boyunca eğlendik . Düğün bitince aile alışkanlığı olarak konvoyla amcamların evine gittik. Çiğ köfte için hazırlıklar başladı. Ev o kadar kalabalıktı ki oturacak yer bulamıyorduk...
******
Devamı geliyor... 👤
