The Frustrated Bride

PROLOGUE

Nagkulong sya sa kwarto. Hindi pa sya lumalabas simula pa noong isang araw. Hindi na rin sya nag-abalang pumasok sa eskwelahan kahit alam nyang kailangan nya ng pumasok dahil marami pa syang kailangang habulin.

Her dad would be really disappointed about this.

Hindi nya na naman napigilan ang sariling hindi maluha nang maalala nya na naman ang kanyang daddy. It's been a week since he died. Sobrang gulat sya sa bilis ng mga pangyayari. Wala syang alam sa mga nangyari dahil itinago sakanya iyon ng kanyang ama. He doesn't want her to worry so he kept his illness a secret from her. Isa iyon sa hindi nya matanggap na wala man lang syang nagawa sa mga huling araw nito at basta nalang syang ipinasundo sa eskwelahan para ipaalam sa kanya na nasa ospital ang kanyang daddy dahil inatake na ito at doon na rin mismo binawian ng buhay.

Her dad is a man of steel. She used to believe that because whenever she talked to him, wala namang bakas na may dinadamdam ito o ano. Wala rin itong ikinikilos na kakaiba. He's been so endearing to her ever since kaya hindi nya iyon pinapansin dahil ganoon naman na ito sa kanya.

She's an only girl. An only child. She's been with her father all her life because her mom died after giving birth to her. Hindi na muling nag-asawa ang kanyang daddy dahil nangako daw ito sa mommy nya na sya lang ang mamahalin habang buhay.

"Ada, nandito si Attorney Pangilinan."
Agad nyang pinahid ang mga luha sa kanyang pisngi at nilingon ang nakapasok nang si Manang Rosario. Ang kanyang tagapag-alaga simula pa noong bata pa sya. She smiled sadly at her. She nodded and told her that she'll go downstairs after changing clothes.

Mabigat ang paa nyang tinungo ang kanyang walk-in closet. Hindi sya maaaring humarap sa kanilang family lawyer na mukhang wasak at hindi pormal. Kailangan nyang ayusin ang sarili para kahit naman papaano ay maharap nya ang bisita at malaman nya ang sadya nito sa kanya.

Nagsuot sya ng puting bestida. Sinuklay ang buhok habang nakaharap sa kanyang vanity  mirror. Her thin lips were pale . Kita nya rin ang pangingitim ng ilalim ng kanyang mga mata. Even her nose and cheecks were red from crying. Mugto ang mga mata at walang buhay ang kanyang kabuuan.

Kahit mabigat ang kanyang kalooban ay nagawa nyang ayusan ang kanyang sarili. She applied a light shade of lipstick and a light make-up. Hinayaan nyang nakalugay ang kanyang buhok at nagpasya ng bumaba para harapin ang kanina pa atang naghihintay sa kanya na si Atty. Pangiinan, ang kanilang Family Lawyer.

"Ada, Magandang Hapon."
Bati sa kanya ng abogado. Tumango sya dito at tumunghay lang sa nakapormal na damit na kaharap. Dala nito ang suitcase at nakasalamin ito. Kilala nya ito dahil kaibigan ito ng kanyang daddy at naging family lawyer nila.

"Let's go to the Library. Tito Attorney."
Aya nya dito. She used to call him Tito Attorney because he's a family friend and as a respect to his profession, hindi nya inalis ang Attorney sa tawag nya rito.

Nagpahanda sya ng kape at makakain para kay Atty. Pangilinan. Habang hinihintay ang pagkain ay kinamusta sya ng abogado.

"Kamusta ka na, Ada?"
He carefully asked her. Sumakit na naman ang kanyang dibdib doon.

"Still not over it, Tito."
Walang halong kasinungalingang sagot nya dito. Because that's the truth. Hindi pa sya makapaniwala at hindi nya pa talaga tanggap ang pagkawala ng kanyang daddy.

"Hindi ko na muna siguro ipapaalam sa iyo ang huling testamento ng iyong daddy. I'll wait till you're okay and ready to hear and accept everything."
Maalalahaning sabi nito sa kanya. Umiling sya. Ngayong wala na ang kanyang ama ay kailangan nyang harapin kung ano man ang ibinilin nito sa kanya. She needs to face what's left behind. She's still hurting, yes. But there's nothing she can't do but be stronger to face anything that's left to her.

Nag-aaral pa sya. Hindi pa sya nakakapagtapos. Alam nyang sa kanya maiiwan ang negosyo na itinayo at pinaghirapan ng kanyang daddy. Ngunit hindi nya alam kung kaya nya na bang pamahalaan at hawakan iyon dahil hindi pa sya gaanong sigurado kung kaya nya ba iyon. She's still on her 3rd year as a Business Management student and she's just 19 years old.

"I need to know, Tito. I don't think it would help me if you'll delay this. Mas okay na po sigurong malaman ko na ngayon palang kesa mahuli na ako at hindi ko pa iyon mapaghandaan."
Malaman nyang sabi rito.

Ang alam nya ay walang itong alam sa pinagdaanan ng kanyang daddy. Inilihim ng kanyang ama ang sakit sa lahat. Ang nakakaalam lang ng sekretong iyon ay ang personal na doktor at ang kanyang Tito na kapatid ng kanyang ama na hanggang ngayon ay hindi nya pa nakakausap dahil sa sama ng loob nya dito. How dare her uncle keep such important matter to her?

"Naiintindihan ko, Ada."
Tumango ito sa kanya at ngumiti saka sabay silang napalingon ng bumukas ang library at pumasok na si Manang Rosario para ihatid ang kape at maiinom nya. Tahimik nitong inilagay iyon sa may lamesa at agad na lumabas para iwanan sila at tapusin ang kanilang hindi pa nasisimulang pag-uusap.

Sumimsim ng kape ang abogado ng kanilang pamilya. Saka nito sinulyapan ang mga papel sa harap at agad syang binalingan.

"I'll explain to you what is written on your dad's last will and testament."
And with that her heart started beating erratically.

"IS TITO REALLY SERIOUS ABOUT THAT?"
Hindi makapaniwalang tanong ni Maymay sa kanya. After Atty. Pangilinan talked to her agad nya itong hinanap para may makausap sya.

Her friend's eyes widened. Nakaupo rin ito sa kama nya at hawak parin sa kamay ang handbag nito. She just got into her room. Bakas pa sa mukha nito ang pagmamadali at gulat. She's wearing a beautiful make up and a dress that hugs her body perfectly. She told her earlier that she just finished her shoot. Maymay is also a model like her. Actually, they're both in the same agency but she cancelled all of her shoots because of her father's sudden death. Hindi nya kayang humarap sa mga camera at shoots gayong pasan nya ang bigat at sakit sa dibdib.

"Yes, May. I don't think he's not serious enough to put everything on his last will."
Iling nya rito. Hindi parin sya makapaniwala. Hindi nya maintindihan.

"Do you know who's the guy? Kilala ko ba? Have you meet him?"
Sunod sunod na tanong nito. Umiling sya.

"Adelaida Amore Umali! I can't believe you're getting married!"
Maymay exclaim. Nailing sya doon.

"Marydale, I don't know them. I still haven't met them and I don't know if I'm ready to choose between all of them."
She frustratedly said.

Natigilan ang kaibigan. Mula sa gulat na mata nito kanina lang ay ngayon napalitan iyon ng pagkalito.

"What do you mean by 'them'?"
Bumuntong hininga sya sa tanong nito saka sya pabagsak na humiga sa kama nya.

"My dad have a list of my potential husbands and I need to choose between the four of them."
Mahinang sagot nya dito.

"ANO!? APAT SILA!? ARE YOU SERIOUS!?"
Halos takpan nya ang tenga sa lakas ng sigaw nito sa kanya.

Mabuti nga sana kung biro lamang ang lahat.

-----