Chapter 3: Getting To Know

161 23 7
                                    

Sorry guys if now Lang Naka update....

BTW thank you nga pala sa mga bumabasa sa story ko (:

( Julia POV )

Hi there I'm Julia Monte's the future holder of montes company, and I love fashion very much, Siguro dahil narin sa business ng parents ko.

Sa Totoo Lang matagal ko ng gustong Lapitan si maymay, kasi kahit inaapi at tinataboy na siya ng mga studyante dito sa academy, parang wala lang yun sa Kanya at TAKE NOTE 2nd highest siya sa buong campus H sa  PDA, Kaya I find her cool.

At ngayon naging classmates ko na siya, wala rin akong Lakas na  Lapitan siya, Siguro sa hiya na rin. And now papunta kami ni Laura sa garden and there I saw her, nagbabasa ng libro, nung Makita niya kami, agad niyang niligpit ang gamit niya, Mukhang plano niyang umalis

Plano ko Sana pigilan siya,  pero inunahan ako ng hiya,  but Andito si Laura para pigilan siya, and there I find a opportunity na kausapin siya and it work.

And now I'm happy kasi naging kaibigan ko na siya ang cute ng boses niya. Okay back to the story.....

Nung isasauli ko na Sana yung salamin niya......

O.O

I thought she's just a simple girl and kinda cute and cool.
I didn't thought na maganda pala siya sa malapitan especially pag wala Siyang suot na salamin.

O/////////////O

Waaaaaaaaaaaah

I kinda have a crush on her na

" I didn't  though na maganda Ka pala maymay,

Nagulat kami ni maymay ng biglang nagsalita si Laura.

Teka....

Hindi Lang pala ako. Pati rin pala si Laura na pansin yun

"H-Huh???" takang tanong ni maymay

Teka Hindi niya Alam yun??
Aww inosente pala si maymay.

"Tama si Laura, maymay you're beautiful especially pag walang
Salamin" Ngiting sabi ko sa Kanya

Aww she's blushing Mas lalo Siyang gumaganda.

Huwag ka lang nga magsalamin
Suggestions ko

"Hindi pwede eh" Sabi niya tapos kinuha na niya yung salamin niya.

Aww Sayang naman.

( Maymay POV  )

" Hindi pwede eh" sabi ko tapos kinuha ko na yung salamin at sinuot ito.

Sa Totoo Lang Hindi naman masyado Malabo ang Mata ko,  nasanayan ko Lang talaga magsuot ng salamin.

"Ganyan ba talaga kalabo Mata mo?" Sabi ni Laura Sabay Tinabi niya ang hawak niyang libro.

"Maymay can I ask you something? " -julia

"Oo naman ano yun? " Sana Hindi Yung hindi ko masagot.

" Since we are friends already can you tell us about your self, Alam mo kasi gusto pa kita makilala ng lubos" - julia

" Oo naman "  sus Akala ko Kung Ano na yun Lang pala.

At ayun sinabi ko na sa kanila bout me bout my family at iba pa.
Lumungkot sila nung nalaman Nilang wala na ang mga Magulang ko.

I miss my family so much ):

"Alam mo hinahangaan talaga kita to think na mag isa ka nalang kaya mo parin tumayo on your own" sabi sakin ni julia.

"Kung buhay pa ang mga Magulang mo I know na proud na proud sila sayo" -Laura

" I agree " - julia

"Salamat "

Subrang saya ko ^ _^

Ganito pala ang feeling pag may mga kaibigan ka. Lagi sila andyan para sayo. 

"Wala ka bang kamag anak?  Dapat sa kanila ka tumira, kasi sila na magiging pamilya MO Di ba? "  sabi ni Laura.

Tama sila, pero ang Totoo Lang Hindi ko pA nakita o nakilala ang mga kapag anak nila papa at mama.

Kung Alam na nila ang nangyari Kina papa at mama, Sana hinanap nila ako.

Pero............

Hinanap nga ba nila ako?

"Ewan ko kung Saan sila kasi hindi ko pa sila nakita o nakilala man Lang"

"SERIOUSLY???" gulat na tanong ni julia

"So may Plano ka bang hanapin sila? " - Laura

Hanapin sila??? 

Hindi ko yun iniisip uhh

Teka Hindi ko nga Alam Kung  hinanap nga ba nila ako o Hindi.

"Ewan Hindi ko Alam at masaya na ako Kung Ano man ako ngayon " ngiting sabi ko sa kanila
At bigla ako niyakap ni julia.

"Don't worry kami ni Laura here Lang kami for you. We can be your second family diba friend tayo, kaya huwag kang mahiyang lumapit samin" sabi nito sa akin Habang yakap niya ako tiningnan ko si Laura, ngumiti ito sakin at nag nod

Subrang saya ko mama papa sila ang mga bago Kong kaibigan si julia at Laura

-Third Person POV-

Japan

"Did you find her, already?" tanong ng magandang lalaki na Naka upo sa kanyang malaking upuan sa kanyang malaking lobby.

"I'm sorry to say this, but not yet my lord" sabi ng personal Butler niya.

"Do everything you can just to find her "
Galit na sabi nito

"Yes my lord "

Please.     

                      Like
                                                     And
Comment
                            Thank you




The Campus Nerd MAYWARD Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon