Vakit akşamüstü, birazdan hava kararacak.
Rüzgârın soğuk esintisi yaprakları yerinden oynatacak.
Sararmış yapraklar belki de bu acıya dayanamayacaklar.
Bense en az hava kadar soğuk olan bi balkonun, soğuk mermerinde sokağın sessizliğini dinleyeceğim.
Ben kim miyim?
O soğuk mermerin üzerinde unutulmuş bi çay bardağıyım.
Çay tabağım yok altımda.
İçilip öylece orada bırakılmışım.
Kenarlarımdan damlamış damlacıkların dokunana verdiği yapışkanlık hissiyim.
Yerimden ayrılmam pek kolay değil.
Zorlayınca yapıştığım yerden ayrılırım.
Soğuk bi ince belli çay bardağıyım.
Birinin beni oradan almasını umut etmekle izliyorum olanları.
