Jam's POV
Ako ang inyong DaldalerangMalditangHugotera yes Im bitter like what Alexandra said
Palabas na sana ako ng canteen para pumuntang library dahil may quiz ako sa next subject ko
by the way highway baka ang alam nyo first day of school pa lang it almost 2 months na ng first semester nagtransfer lang si Alexandra dahil ipagpapatuloy ko yung kadaldalan ko mamaya kasi parang si
"Alexandra what happened"nagaalalang tanong ko dahil halatang kakagaling nya lang sa iyak
Niyakap nya ako ng mahigpit at doon naramdaman kong umiiyak nanaman sya
Lumipas ang minuto at bumitaw na sya sa pagkakayakap sa akin
Pinupunasan nya ang kanyang luha gamit ang panyong hawak nya
Ngumiti sya ng mapait
At yung ngiting yun ang ayaw na ayaw kong ngitiDahil yun yung ngiting nagsasabing masaya sya sa panlabas pero sa loob loob nya
sobra na syang nasasaktan
Durog na durog na yung puso nya
At ang pinakamatindi sa lahat pati sarili nya winasak nabumuntong hininga sya
may ngitin pa ring sinungaling
"w-w-wala na kami"naiiyak niyang sabi
pinunasan na naman nya ang kanyang mga luha
"inaasahan ko na yan" bulong ko
"a-anong sabi mo?" humihikbi nyang tanong
"wala ang sabi ko ganun talaga diba
kung yung pangungusap nga natutuldukan, yung walang hanggan nagkadulo kayo pa kaya? " sabi ko insert kabitteran"Tama ka Jam pero bakit kailangan pang tapusin kung pwede namang ipagpatuloy? "
"Para itigil na ang kagagahan? para di ka na masaktan ng sobra? o para ilayo ka sa taong niloloko ka lang? "sagot ko naman
Di na sya nakasagot at dahil kailangan ko ng magreview nagpaalam na ako kay Alexandra
"babye Jam sabay tayong uwi" sabi ni Alexandra
tumalikod na sya at aalis na sana pero tinawag ko sya kaya humarap sya
"Alexandra Tama lang ang desisyon mo Jake is not worth it" sabi ko at ako na ang unang tumalikod at naglakad papuntang library
YOU ARE READING
Deal
RomanceChildhood bestfriend sila lang naman yung taong kasama natin nung mga bata pa tayo. Isa sila sa mga taong ayaw natin makalimutan Nakasama natin sa masasayang mga alaala na kailan man ay di mo hahayaang makalimutan at kailan man di mo pipiliting maka...