Parang gusto kong maghukay sa lupa at ilibing mismo yung sarili dahil sa sobrang kahihiyan.
Sino ba namang hindi mahiya sa ginawa ng terror naming prof. Tsk tsk.
Kaya lutang ako buong klase.
Okay class, see you next meeting. And please ayoko ko sanang may malate sa klase ko. Sabay tingin sakin
Anu bang problema nitong prof. namin kakasimula palang ng pasukan pinag iinitan kaagad ako.
Kaya dali dali akong lumabas nang room. Parang nakahinga ako ng maluwag dahil nakalabas na ako.
Alli(short cut sa name ko) may tumawag sakin. Paglingon ko yung pinsan ko pala.
Oh bakit? Tanong ko habang papalapit siya sakin.
Grabi pala yung prof. natin na yun noh? Nakakatakot. At ayaw pa ng mga late pumasok. Reklamo niya sabay tabi sakin.
Oo nga. Parang ito na talaga siguro ang panahon para lagi tayong pumasok ng maaga.
Feel ko parang ganun na rin nga. Sabat pa niya.
Tara sa canteen. Mamayang 10:30 pa ang next nating subject. 9 pa lang naman. Yaya ko sa kanya.
Sige. Tara. Nagugutom narin naman ako.
Pagdating namin sa canteen. Sobrang dami ng estudyante.
Alli, daming estudyante. Siksikan pa. Paano na yan nagugutom na ako. Sabi niya.
Try nating maghanap ng mga food stall. Baka may makita tayong kakaunti lang na mga estudyante.
Sige na nga.
At nagsimula na kaming maghanap ng mga food stall. Dahil sa siksikan. May mga nakakaapakan at tulakan.
Bahala na kung may maapakan ako. Dahil gutom na rin ako.
Hey miss, magsorry ka. Nang aapak ka ng sapatos haa. Reklamo ng isang estudyante
Pero tuloy lang ako sa paglakad. Bahala kayo jan. Gutom na ko. Pero sinasabi ko lang yan sa utak ko😅
Hey you miss. With the blue back pack, long hair with a ball cup at gray na rubber shoes. Sigaw ng isang lalaking estudyante.
Sa lakas ng sigaw niya. Natahimik ang lahat.
At dahan dahan akong lumingon. Nang nakahalf smile
Bakit?
You step on my shoe. Malakas niyang sabi.
Pano mong nasabi na ako nga umapak jan sa sapatos mo? Maangas kong tanong.
Eh sino bang nang aapak ng sapatos? Ikaw lang naman diba? Balik niyang sabi.
San ang proweba mo?
Anong proweba? Diba ikaw kanina yung hindi manlang humingi ng sorry dahil sa kakaapak mo sa sapatos ko.
Paano mo nasabi na ako nga yun?
Malamang sino ba namang babae dito na nakasuot ng ball cup? At naka rubber shoes? Ang weird huh?
Nagpalingalinga ako.
At lahat ng mga estudyante nakatingin lang samin. Sh*t another kahihiyan na naman ito.
Bumalik ang tingin ko sa lalaking lausap ko.
Oh anu? Naka ngisi itong tumingin sakin.
Ningisihan ko rin siya. At sabay sabing..
Ako lang. Oh bakit? Problema mo ba? Ito ang sense of fashion ko. Sabay takbo labas sa canteen.
Humihingal akong lumabas sa canteen.
Grabing kahihiyan naman to sa 1st ng class diba lei? Pro walang sumasagot.
Kaya tumingin ako sa likod ko.
Lei? Lei? Saan na yon?
