hoofdstuk 1

39 1 0
                                    

( S'avonds 00:00pm )
- Vanessa stond half op in haar bed. Ach, ik kan gewoon niet slapen. Hoe laat is het eigenlijk ?" Ze keek naar haar telefoon.
Precies 00:00pm. Ze keek om. Die zit lekker te slapen zeg. Mischien moet ik even oefenen met m'n boog ?
ze stond op van haar bed, trok haar capuchon aan, pakte haar boog en liep rustig van de trappen af. Ze ging naar de tuin en keek naar de prachtige sterren in de hemel.

Na een paar keer schieten met haar boog kwam er Opeens een uil aangevlogen. Het was een kerkuil. De kerkuil land op de schouder van Vanessa.
Hallo lieverd, fluisterde ze zachtjes, Prachtige avond Vandaag he ?
Vanessa: Ik weet dat je daar bent, zegt ze terwijl ze rustig de kerkuil aait. Er komt een jongen tevoorschijn. Hij lijkt precies op Vanessa, alleen het enige verschil is dat hij een jongen is. Wat doe je zo laat in de tuin ? Zegt Victor. Niets, zegt ze terwijl ze de vacht van der kerkuil aait. Hoezo ben jij opgestaan ? Je zat nog net heerlijk te slapen, vroeg Vanessa. We zijn tweeling, wist je nog ? Als jij niet kan slapen kan ik het ook niet, zegt Victor.  Sigh* ik wil even alleen zijn, zegt Vanessa. Ik weet dat je een beetje verdrietig bent, omdat Roxy en de anderen naar een ander school zijn gegaan, zegt Victor medelijdend, Maar je kan nog altijd nieuwe vrienden of vriendinnen maken. Ik hoef geen andere vrienden of wat dan ook ! Ik wil gewoon even alleen zijn, zegt Vanessa. Oké, ik ga je alleen laten. Maar niet te lang blijven hangen. Het is erg koud en zoals ik al zei: Morgen hebben we de eerste dag van school. Victor draaide zich om en wou net naar binnen totdat hij nog wat zij: ik weet dat het vandaag precies de dag is wanneer hij weg ging. Vanessa zei niets terug en ging verder met het schieten van pijlen. Als er iets is kan je het me altijd vertellen, dat weet je En hij ging naar binnen.

Eindelijk is ie weg, zegt Vanessa, ik heb echt tijd nodig om even alleen te zijn. Ik mis hem echt, zegt ze tegen haar uiltje. Ik weet het ik kan ook zonder hem maar...  Ik mis hem gewoon ! Hij had wel erge plannetjes en daarvoor gebruikte hij Roxy. Maar ik kan het haar niet vertellen.
Aan niemand ! Ook niet aan Victor !
Roxy weet al dat ik een heks ben. Sommige dingen moeten gewoon voor altijd geheim blijven. Ze zucht weer eens diep. Ik ga slapen, doei lieverd. En de kerkuil vliegt weg. Ze keek hoe de kerkuil met z'n prachtige vleugels wegvliegt. Ze loopt naar haar kamer en ziet dat Victor al geslapen heeft. Ze pakt de laken beet en trekt het naar haar zelf toe.

Vanessa:
*denkt in zichzelf*
Ik hoop dat het morgen een goeie dag wordt. Was ik maar....
gewoon net als jou, Victor...
Was ik maar een normale heks...
Maar ik ben niet normaal...
Ik ben heel anders dan jou en alle andere heksen...
HEEL ANDERS...!

Met al deze gedachten in haar hoofd viel ze in slaap...

Met al deze gedachten in haar hoofd viel ze in slaap

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn leven als een heks...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu