Mijn leven als een heks...

hoofdstuk 4

*na school*
-de gangen zijn propvol met leerlingen. Iedereen kletst wel met iemand. Vanessa wurmt zich door tussen andere leerlingen.
"Wat irritant zeg", zegt Vanessa. Uiteindelijk is ze buiten. Ik hoop dat ik niet te laat ben, denkt Vanessa die om zich heen kijkt. Waar zijn ze nou ?
Hoe laat is het eigenlijk ? Ze doet haar ogen dicht en na enkele seconden doet ze het weer open. Het is 15:10, zegt ze in haar hoofd. Mischien moet ik verderop even staan wachten. Voordat ze mij zien en ze loopt naar een boom dat verderop achter de fietsenstallen staat. Ze leunt tegen de boom.
Ze ziet een paar meiden verderop aan haar wijzen en naar haar toekomt. Ach, weer hun, denkt Vanessa die steeds wegkijkt. Hey, hoezo negeer je ons ? Zegt het meisje met zwarte haar. Vanessa geeft geen antwoord. Hallo~ hoor je ons wel ? Ben je doof of zo ? Vraagt het meisje met lichtbruin haar. Vanessa geeft nog steeds geen antwoord. Ken ik jullie van ergens ? Zegt ze heel random. Wij zijn die meisjes die in je klas zitten, zegt het meisje met lichtbruine haar. Weet ik veel, ik kijk niet echt naar mensen die om me heen zijn, zegt Vanessa, hoe heten jullie eigenlijk ? Ik heet Victoria, zegt het meisje met lichtbruine haar, En deze meisje naast me heet Valentina. Vanessa kijkt naar het meisje met zwart haar. Opeens valt haar iets op. Ze ziet dat Valentina een ooglapje draagt bij haar linkeroog. Het was haar eerder niet opgevallen. Dan vraagt ze: hoezo draag je een ooglapje ? Gewoon, zegt Valentina.
Is er iets met je oog of zo ? Zegt Vanessa. Valentina wrijft op haar nek
En zegt: ehh...  ummmm...  nou...
Zegt Valentina twijfelend. Vervolgens zegt ze: ik kan het hier niet zeggen. Je bent een vampier, he ! Zegt Vanessa glimlachend. N-nee hoor ! Hoe kom je daar nou bij !? Zegt Valentina een beetje verbaast en tegelijk bang. Opeens ziet Vanessa verderop Victor met Kai. Ik moet gaan, zie jullie morgen, zegt Vanessa en maak je niet zorgen, ik vertel het aan niemand, ze knipoogt naar Valentina. En verdwijnt achter de struiken.
Okay, this is really bad, zegt Victoria die met grote ogen naar Valentina kijkt. Really bad zelfs, zegt Valentina die nog steeds naar de struiken kijkt waar Vanessa was verdwenen. Oké, we moeten achter haar aan, zegt Valentina. Het maakt ook niet uit. Wij weten ook dat ze een heks is, zegt ze fluisterend, mischien is het beter zo.  Je hebt gelijk, zegt Victoria. Maar hoezo moeten we haar volgen Dan ? Hoogstwaarschijnlijk gaat ze naar huis, zegt Victoria. Dat dacht ik niet hoor, zegt Valentina, ten eerste zou ze met der tweeling-
broertje naar huis gaan. En tentwee-
de zal ze nooit voor de school bij een boom wachten maar juist zo snel naar huis gaan. Dus kom nou maar "Vic"
en ze verdwijnen tussen de struik waar Vanessa ook net verdween...

Vanessa:
Ik hoor niet wat ze zeggen. Waar gaan ze nou naar toe ? Ik ken geen park hier, denk ik. Ik achtervolgd iemand maar het lijkt alsof iemand anders ook mij achtervolgt, denk ik en kijk af en toe achterover.

*Na een tijdje achtervolging*
Stoppen ? Stoppen ze hier al, in een verlaten plek ? Met bomen en struiken omringd. Victor ziet ook dat er iets mis is, denk ik. Ze praten nu met elkaar. Het is ook al donker geworden. Maar niet te donker dat m'n uiltje kan komen. Opeens zie ik ik twee oortjes achter een struik verderop precies achter Victor. Ik denk dat het van een wolf of een hond is. Maar het lijkt meer op een weerwolf. Maar het is geen eens-  oh, nee, jawel dus. En ik kijk naar de lucht. De prachtige witte volle maan schijnt precies boven haar. Een weerwolf ? Daar kan ik wel tegen. Als ze maar dan geen andere wolfen roept. Maar Kai zit hier ook tussen. Mischien is hij ook...  Dan moet-ie nu veranderen. Ik bestudeer Kai heel goed. Maar er gebeurde niets...
Opeens zag ik dat er bewegingen kwam van de struik achter Victor waar de weerwolf zat. Het is/zal ook heel erg dom zijn als je jezelf verraad dat je een weerwolf bent. ik denk dat
Ik hun plan weet. Maar nu is het de tijd. Eindelijk kan ik mijn amulet gebruiken en Ik weet precies hoe ik mezelf scheel kan houden. Ik pak mijn rugtas en pak een Schrift eruit. erop staat: Witch !!!  Zo, ik hoop dat ik hierin een goeie spreuk heb geschreven. Ik blader door m'n handgeschreven woorden & tekeningen.