"Joh, rustig ik ben het maar!" Riep James die binnen was gestormd. "Gast ik dacht je ons ging vermoorden!" Riep ik terwijl ik een kussen naar zijn hoofd gooide waarna hij moest lachen. "Hey, maar even iets anders. Die wolf keek me recht aan anders had ik niet zo gegild." "Nee Nee." zei hij sarcastisch en hoofdschuddend. ik keek hem met spleetoogjes aan. "Waarom kwam je hier binnenstormen?" Vroeg ik. "Ik moest wel! Vanaf mijn kamer heb ik geen zicht op dat bos." Zei hij dramatisch terwijl hij op het raam afliep. Ik sprong van het bed samen met Sara en liep ook naar het raam. "Waar is hij?" Vroeg ik terwijl ik naar de plaats keek waar hij stond. "Daar!" Riep Sara geschrokken. Hij liep in de achtertuin van het weeshuis. Ons weeshuis. "hij is binnen!" Riep ik in paniek. "Sssttt! Hij komt vast niet naar hier." Zei James die de deur voor de zekerheid op slot deed.
We hoorde veel gegil, op de gang hoorde je de deuren een voor een opengaan. Niet gewoon maar ze werden zo wat uit hun deurpost gegooid. "Het lijkt alsof hij iets zoekt. Maar wat?" Fluisterde James op het moment dat onze deur aan de beurt was. We gilde natuurlijk alle drie.
De wolf bleef even staan, scande iedereen en liep op me af. "Stop! Ik heb... Ik heb..." Zij ik bang terwijl ik om me heen keek. "...Ik heb deze roos!" Riep ik terwijl ik de roos uit de vaas pakte "Met scherpe doorns, hier pak aan!" Zei ik terwijl ik de roos in de wolf zijn snuit duwde zo een 3 keer want daarna deed ik me pijn. Die kak roos! Met zijn kak doorns! Ik riep in de hoop dat James me begreep: "James NU!!!" Gelukkig begreep hij me en liep zo snel als hij kon naar de knop. Hij drukte er op en er ging een kooi aan een touw met hoge snelheid naar beneden. Ik deed een stapje opzij voordat ik ook vast zat en de kooi zette de wolf vast die nog niet echt leek te begrijpen wat er net was gebeurt. "Pffieuw! Dat scheelde maar net." Zei James die zijn hoofd afveegde van denkbeeldige zweet "Zeg dat wel. Ik ben nu toch wel blij dat die kooi daar zit." Zei ik.
"En nu?" Vroeg Sara." Buh." Zei ik schouderophalend. "James zou je wo lief willen zijn..." Ik kwam niet tot het einde want de wolf liep tegen de kooi en sprong piepend terug. Ik denk door de elektriciteit. "Auwch. Dat deed pijn" Zei James die pijnlijk gezicht trok. "Zou je de deur willen maken?" "Als je me helpt." Zei hij terwijl hij naar de deur liep. Ik zuchtte en liep naar hem toe de wolf was ondertussen aan het grommen. "Ik hoop wel dat die het niet de hele nacht doet." Zei James die op de wolf doelde. daarna ging hij voor de kooi zitten en keek bewonderend naar de wolf die hem aankeek als een prooi.
"James blijf jij maar hier. Ik weet niet of er meer wolven komen." "Oké, kapitein ." Zei hij terwijl hij zo iets doet met zijn hand bij zijn hoofd (sorry ik weet niet hoe dat noemt.) We schieten beide in de lach. "Jij slaapt in mijn bed..." de wolf gromt weer. "... En ik ga bij Sara." Zei ik terwijl ik in het bed klom. "En ik moet van onder omdat?" Vroeg James. "Jij de man hier bent James. wie moet ons anders redden?" zei ik. James zuchtte en ging liggen terwijl Sara ook naar boven kwam om te slapen. "En jij wolf, zou je alstublieft stil willen zijn? Morgen hebben we school en dat betekent dat we een goede nachtrust nodig hebben." Zei ik tegen de wolf. "Hij verstaat je niet gast." Zei James waarna de wolf weer begon te grommen. "Nou en. Laat mij praten. Voor het zelfde geld verstaat hij me wel." "Tuurlijk." Zei James weer sarcastisch.
Buiten hoorde je nog in de verte wolvengeluiden en het licht was ook weer aan tot frustratie van James en de wolf. Ik sprong uit bed en opende het raam "Jullie houden nu jullie bek dicht! Het boeit me niet dat het volle maan is! Jullie gaan nu slapen en zwijgen! Er zijn hier ook nog anderen die proberen te slappen en misschien naar school moeten!!" Riep ik zo hard als ik kon. Ik zuchtte, klikte het licht uit en ging weer langs Sara liggen.
Gelukkig zijn ze gestopt. ik had een glimlach op mijn gezicht bij de gedachte dat ze naar me luisterde. "Hoe deed je dat?" Vroeg James slaperig. "Schreeuwen, dat heb je net zelf gezien." Antwoorde ik. Even later werd ik mee getrokken naar een plaats genaamd Droomland.
Ja ik weet het, ik weet het.
dit hoofdstuk is slecht. ik had een halfdroom en dacht dat het wel leuk leek. maar nu dat ik het opschrijf is het stom. maar goed, ik hoop dat jullie alsnog naar het volgende hoofdstuk gaan. en een beetje hulp kan ik altijd gebruiken trouwens.
zo dat was mij gezaag nu terug naar het boek
wat vinden jullie van de wolf in de kooi?
en van Sara die wel heel dapper is ?*kuch* niet *kuch*
en James of Lucia?
comments zijn altijd welkom!
en dat was dan mijn gezaag met vragen.
veel succes met het lezen van de rest van het verhaal en ik wacht ondertussen op stemmen. die ik vandaag *3/04/2019* nog niet heb. maar dat verwachte ik ook niet. toch vind ik het jammer.
xx
Q.S.
YOU ARE READING
Maneschijn
Fantasymysterieus. zo omschrijft ze het bos. het bos achter het hek. de andere vrezen het. zij niet. zij wil juist ontdekken. anderen zijn bang voor de nacht. want 's nachts wanneer de maan zonder gezelschap van wolken aan de hemel staat hoor je de eng...