shipping love

deel 1

Ok. Ik weet niet hoe ik dit moet doen. Haha, mijn zus heeft mij dit voorgesteld. Je weet vast en zeker nog niet wie ik ben. Ik ben Jasper. En jij... leest mijn dagboek. Om wat meer info over mezelf te geven. Ik ben een normale alledaagse student. Mijn punten zijn goed, zoals gewoonlijk. Ik ga naar school in Scothman-High. De rijkste mensen gaan naar deze school. Dit betekend niet dat ik rijk ben. Ik heb het al gezegd. Ik ben een normale jonge. Ik had geluk. Nu dat zegt iedereen van mijn vorige school waar ik nog contact mee heb en dat is maar één persoon. Luke is mijn beste vriend al sinds we baby's zijn. We kunnen over alles praten samen. Maar ik wijk af. Hoe ik op mijn school kom? Ik deed mee aan een wedstrijd. Mijn grote zus wou dat ik al mijn kansen had nu zij voor mij moet zorgen. Yep, ik leef bij mijn grote zus. Ze is mijn enigste familie. Mijn ouders zijn er niet meer. Ze waren helden. Mijn moeder was generaal in het leger en mijn vader een gewone soldaat. Ze hielden van elkaar. Ze hadden een misie in Sirië en hadden hun leven gegeven om een broer en zus te redden. Nu ik zie dat het tijd is om mij klaar te maken voor school.

Jess. Out

"Jasper maak je klaar voor school." Riep June, die voor mijn deur stond.

Ik sloot mijn dagboek en keek naar mijn spiegelbeeld. In de spiegel zag ik een normale jongen met bruin haar dat in de war zit. Zijn ogen waren een mengeling tussen bosgroen en diepgrijs. Hij droeg een zwart/witte schooluniform.

Ik zuchte en deed mijn bovenste knop los. Ik nam mijn boekentas en ging naar beneden. Daar was mijn zus aan de eettafel te eten. Ik nam kaas en maakte mij een brootje met kaas en at het op.

"Goed geslapen Jess?" "Yep en ik heb voor het eerst in dat boek geschreven." "Echt, yeey je gebruikt mijn cadeau." Ik keek blij naar haar.

"Ga nu maar, straks kom je nog te laat op school. Mam en pap zouden zo trots op je zijn." Ik verstijfde van haar tweede zin. Ze kon zien dat ik ongemakkelijk was met deze onderwerp. Waarom hebben ze die kinderen gered. Anders waren ze hier nog.

Ik schudde mijn hoofd om het uit mijn gedachten te schudden. Ik vond dat ik de sfeer moest opvrolijken. "Het was maar een quis, zus." "Maar van all de kandidaten ben jij de enigste die naar deze school mag gaan." Ik gaf gaar een knuffel voor ik naar school vertrok.

Ik leefde verbaaszingwekkend dichtbij de school voor iemand die niet rijk was. Toen ik doorfietste kwam ik op een half uur aan de schoolpoort.

Je kon echt zien hoe de omgeving veranderde van decor. Ik woon in een gewone wijk met gewone huizen, maar hier heb je alleen maar villa's.

Toen ik op school aankwam zag ik dat iedereen met luxe wagens aankwam. Ik zette mijn fiets ergens tegen en maakte hem vast. Nu nog mijn rooster krijgen en ik ben er helemaal klaar voor.

Ik was van plan om in de school te stappen, tot dat ik het mooiste wezen ter wereld zag uitstappen. Ze stapte uit een lang zwarte limo. Haar haar dat zo zwart was als roet bewoog met de wind mee en tog kwam het terug op zijn plaats te staan. Haar roodbruine ogen waren helder en misterieus.

Toen ze mij voorbij liep glimlachte ze naar me. En ik stond daar maar als een debiel naar haar te glimlachen.

Toen ik de bel hoorde wist ik dat ik mijn rooster moest gaan halen. Ik ging naar een leerling die mij vriendelijk leek. "Hey, kan je mij helpen en zeggen waar de directie is?" De leerling keek neer naar mij en vroeg. "Ben jij de nieuwe winaar?" Ik knikte. "Ik zag het al. Je kleren zijn slordig en je kwam hier aan met een zielige fiets. Ik weet niet eens of je dat een fiets kunt noemen. En ga nu weg of ik laat mijn lijfwacht je weg sturen."

Ik ging lichtjes geïriteert naar binnen opzoek naar de directie. Hij weet vast en zeker niet eens wat een fiets is laat staan een nieuwe. Ik had het gemakelijk gevonden en kreeg mijn rooster. Nu nog mijn weg vinden door deze grote school.