It was 4:15 AM noong magising ako. It was very cold pero pakiramdam ko, ang hot ng lalaking katabi ko.
“Paki-hinaan naman ung aircon Jen ang lamig eh.” Sabi ng katabi ko.
“Ehh ikaw na babe, inaantok pa ako. Tsssssss.”
At ilang sandal lamang siya ay umupo sa kama, humarap sakin at hinalikan ako sa pisngi sabay tungo sa aircon para hinaan ito.
“Palitan mo na nga yang aircon mo. Bulok na Jen eh.”
“Hoy ang kapal mo pwede pa yan noh!” medyo disoriented kong sagot.
“Hmm. Ang Kuripot mo.” Nakangising sabi nya.
I smiled. Unti-unti syang lumapit pabalik sa kama.
Seeing him makes me happy. I love to see how he smiles. Nakakatuwa na tuwing makikita ko sya eh lagi syang nakangiti. It’s as if he’s not going through something. And you know what, that’s what I really most loved about him. Na kahit na ultimo depressing na ang set-up naming pati ang pangyayari samin eh he still manage to make things lighten up and easy for us.
Umupo sya ulit sa edge ng kama and he held my hand sabay tingin ng parang nagmamakaawa. Kitang ktia ko ang contentment sa kanyang mukha. Sana hindi na matapos ito. Na sana wala ng katapusan ito.
“Kailan tayo ulit mag kikita babe?”
“Ah ehh.. Basta i-tetext na lang kita Jen.”
“Hmm. Kelan naman kaya yun?”
“Alam mo naman set-up diba?”
“Oo naman. Di ko makakalimutan kung ano ako sayo.”
“Eto nanaman ba tayo Jen?”
Sabay tayong nagpakawala ng isang malamin na buntong hininga.
“Namimis kita babe eh.”sabi ko.
“Magkasama tayo ngayon. Paano mo ako namimiss? Luhh.. Ang gara mo naman.” Nakangisi nyang tugon.
“Eh ngayon yoon. Paano mamaya? Uuwi ka na tapos maiiwan na naman ako magisa dito babe.”
Naktia nya ang disappointment sa aking mukha while I was saying those words. Pero sa halip na maawa, kinurot nya ang pisngi ko sabay sabing,
“Alm mo naman na di ka magisa diba?
“Eh physically kapag umalis ka, FA na ako.”
“FA?”
“Forever Alone.”
At Sabay kaming tumawa. Pero di rin nag tagal, nilamon kami ng matinding katahimikan.
“Pangako ko, hindi ka na mag-iisa. Okay ba yun?”you said with matching kiss.
Kahit papaano, I felt fine. Pero sa kalooblooban ko kinakain ako ng takot. Everytime we meet ang happy happy ko. To think of it, alam kong sya lang ang makakapagpaligaya sakin ng husto and that’s the reason kung bakit kahit na ganito ka kumplikado ang sitwasyon, natututo pa rin akong mag stick para sa kanya.
“Oh bakit natulala ka? Naga-gwapuhan ka na naman ba sakin?” naka ngisi nyang sabi.
And I was surprised. Thoughts have been running on my head that I didn’t even notice you’re staring at me. Strucked. I unconsciously bit my lower lip and you laugh.
