Dance with me princess...

☆Κεφάλαιο 2☆

Μ:Αχχ...
Πέφτω κάτω...
Jh:Τι έγινε!?
Λέει και ξαφνικά η μουσική σταμάτησε.

Ο J hope έρχεται γρήγορα κοντά μου και με βοηθάει να σηκωθώ.

Jh:Τι έπαθες ξαφνικά Μομο? Μία χαρά χορευες...Ζαλίστηκες μήπως? Θέλεις να σου φέρω λίγο νερό?
Μ:Όχι όχι... Καλά είμαι...
Jh:Σίγουρα?
Μ:Ναι..
Λέω και ο j hope υποχωρεί...

Με βάζει να καθίσω σε μία καρέκλα και μου έφερε το νερό που εγώ πριν από λίγο του αρνήθηκα.

Μ:Σου είπα είμαι μία χαρά...
Jh:Τότε αφού είσαι καλά γιατί σοριαστικες κάτω? Πάρε και πιες λίγο νερό.
Μ:Σου λέω δεν χρειάζεται....
Jh:Αχχ...
Περνει μία βαθειά ανάσα και συνεχίζει.
Jh:Θα μου πεις τι έχεις?
Μ:Δεν είναι κάτι το σοβαρό, μην ανησυχείς...
Jh:Είμαι δάσκαλος σου και πρέπει να ξέρω... Πες μου...
Λέει και εγώ μένω αμίλητη...

Δεν μπορώ να του πω ότι έχω τρακ στην σκηνή. Δεν μπορώ να του πω πως δεν μπορώ να χορεύω μπροστά σε κόσμο!

Αν του το πω μπορεί να με διώξουν από την σχολή!

Δεν θέλω να φύγω από την σχολή! Είναι το όνειρο μου! Πάντα ήθελα να έρθω εδώ!

Δεν μπορώ να φύγω ακόμα δεν ήρθα...

Jh:Θα μου πεις?
Λέει και με κοιτάει με ένα πολύ σίγουρο, γεμάτο ελπίδα βλέμμα.

Βλέποντας αυτό το βλέμμα ειμουν έτοιμη να ξεστομισω τα πάντα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το βλέμμα μου φαίνεται τόσο οικείο.

Μ:Εμμ...
Jh:Ναι??
Μ:Έχω....
Jh:Τι έχεις?
Μ:Έχω τρακ... Δεν μπορώ να με βλέπουν η άλλη να χορεύω...
Jh:Αυτό είναι όλο?
Μ:Σε παρακαλώ μην τον πεις στον jyp! Δεν θέλω να με διώξει από την σχολή!
Jh:Γιατί να σε δίωξη από την σχολή? Πολύ το έχουν αυτό που έχεις και εσύ... Γιαυτό ήρθες εδώ προφανώς για να το ξεπεράσεις και να αξιοποίηση το ταλέντο σου... Και από το λίγο που κατάφερα να δω, φαίνεται να έχεις αρκετό...
Λέει και μένω αμίλητη.
Jh:Κοίτα... Δεν μπορεί ούτε να κάνεις πρόβες μαζί μου?
Μ:Όχι... Έχω μάθει να είμαι μόνη μου..
Jh:Κοίτα.. Από όσο πρόσεξα, στην αρχή είχες τα μάτια σου κλειστά...
Μ:Ναι...
Jh:Άκου πως θα το κάνουμε... Εγώ θα σου δείχνω την χορογραφία και όταν είναι να χορέψεις εσύ, Θα σου δένω τα μάτια.. Μπορείς έτσι?
Μ:Ναι... Έτσι ίσως τα καταφέρω...
Jh:Όχι ίσως! Δεν θέλω 'ισως'! Θα τα καταφέρεις! Πάμε δυναμικά!
Λέει και με έκανε να γελάσω.
Jh:Λοιπόν.. Αύριο ξεκινάνε κανονικά τα μαθήματα και εσύ θα έρθεις κατά της 9 το πρωί.
Μ:Μία χαρά, πάλι καλά που δεν θα χρειάζεται να ξυπνάω νωρίς...
Jh:Δεν είσαι πρωινός τόπος ε?
Μ:Δεν τρελαίνομαι και πολύ να ξυπνάω πολύ νωρίς.
Jh:Πίστεψε με ούτε εγώ. Και να ήθελα να ξυπνάω πολύ νωρίς δεν μπορώ. Συγκατοικω με έναν φίλο μου όπου όταν το ξυπνάμε νωρίς, τρελαίνεται και αρχίζει να βρίζει και να μας πετάει μαξιλάρια.
Λέει και με κάνει να γελάω ξανά.
Μ:Συγνώμη που ρωτάω αλλά... Είπες 'μας πετάει μαξιλάρια'? Συγκατοικείς και με άλλους...
Jh:Ναι... Συνολικά είμαστε 7 άτομα σε ένα σπίτι...
Μ:Οου... Okey...
Jh:Το ξέρω είναι περίεργο, αλλά είναι ωραίο να είσαι με τα κολληταρια σου στο ίδιο σπίτι. Έχει φάση... Άσε που μοιραζόμαστε και το νίκη..
Μ:Ναι... Okey.. Έχουμε τίποτε άλλο να κάνουμε?
Jh:Όχι... Αν θέλεις μπορείς να φύγεις..
M:Εντάξει..
Λέω και σηκώνομαι όρθια.