Жинхэнэгүй [18+]

~ 11-р хэсэг - Шудраг бус юм.. ~

Тэхёны амнаас цус садран тэр бараг үхэж байв. Жонгүг бүр хүчиндсэнийхээ дараа зоддог болсон байв. Зүгээр ч нэг зодох биш үснээс нь угзран татан хананд саван хоёр гуяын улайссан төмрөөр түлдэг болж. Эсвэл тог цохин ухаан алдахад нь шээсээр нь ухаан оруулдаг байв. (бурхан намайг өршөөг).

- Сэрээч янхан минь! Сэрэхгүй юу тэ?! Тэгвэл ингээд өгье л дөө! - Жонгүг буцлам халуун ус авчран Тэхёны хөл дээр асгачихав. Тэхён амь тэмцэн орилон түлэгдсэн хөлөө хөдөлгөх гэв яадна. Харин Жонгүг Тэхёны орилох чимээг яг л ямар нэгэн ая сонсож байгаа мэт инээн галзуу хүний нүдээр Тэхёны түлэгдэх ув улаан хөл рүү ширтэнэ. Жонгүгт энэ хангалтгүй юм шиг санагдан кислтатай ус авчран Тэхёны түлэгдсэн хөлийг усанд дүрчихэв.

- ААААА!!!! Б..БИ....АААААААААААААААА!!!! - Тэхён зогсоо зайгүй бархиран орилсоор өвдөлтийн шок болон татганаж эхлэв. Гэвч Жонгүг жуумалзсаар бүр авах юмгүй түлэгдсэн хөлийн кислтанаас гаргаж ирэн шархыг нь долоож эхлэв.

- Амттай юм аа~~ - хэмээн галзуу хүний инээдээр инээн Тэхёны татганах биеийг хутгаар сийлж эхлэв...

- Жонгүг! Одоо боль! Тэхён үхлээ шүү дээ!! Чиний наад араатнаас ч долоон дор авир чинь хэрээс хэтэрлээ!! - гэж хар хувцастай залуу орж ирэн Жонгүгийг зогсохыг шаардав.

- Хусог! Чамд хамаагүй! Амьд байгаа дээрээ арилж үз! - гэж Жонгүг хүний хоолойгоор биш ямар нэгэн чөтгөрийн ч юм уу араатны хоолойгоор бархирах нь тэр. Хусог байдал буруугаар эргэснийг маш оройтож ухаарч Жонгүгийн бүрээний судас руу түр зуурын нойрсуулах тариа зоон шахчихав. Жонгүг тэр дороо л ухаан алдан Тэхёны татганах биеийн хажууд унаад өгөв, - бурхан минь..Жонгүг минь дээ..

- Тэрийг яах гэж зогсоож байгаа юм? - нэгэн хижээл насны эр орж ирэн амтархан нойрсох Жонгүг рүү ширтнэ.

- Юу? Та юу ярина вэ? Хэрвээ би түүнийг зогсоогоогүй бол тэр Тэхеныг бараг алчих байсан...

- Тэгээд? Жонгүг Тэхеныг тамлахаасаа өмнө судас руу нь FRt* ийг шахдагийг мэддэггүй юм уу? Энэ бол эцсийн эцэст өшөө авалт. Бас дээрээс нь надаа ч гэсэн ашигтай. Тэр Жимин гэгч Джебомийн гарт орсон байна лээ...Уул нь өөрийнх болгох байсан юм. Муу нусак..баасаа ч арчиж чадахгүй юм байж миний өөдөөс юу юу гэнээ...Дахиж босохгүй болтол нь дэвслээд өгнөө гаагүй, - хэмээн залуу тамхи асаан жуумалзсаар ярих аж, - Жонгүгийг өрөөнд оруулаад амраа, харин наад Тэхёныгоо сэхээн амьдруул, үхүүлж болохгүй шүү, - гэж хэлээд гараад явчихав...