~~~1~~~~

115 13 12
                                    

Gjendej siper tryezes me duar qe i dridheshin dhe sy qe mezi i mbante hapur nga pamja qe sapo kishte pare . Gjaku ishte perhapur ne te gjithe dyshemene dhe dallohej qarte silueta e nje gruaje te shtrire, e nje trupi te pajete ku kish dhene frymen e fundit . Lejla mbante ne dore nje copez leter . Ishte teper e pafuqishme per ta lexuar.Megjithate e gjeti kurajon ta hapte . Ne te shkruhej :

Lejla,
Kur te kesh ne duar kete leter, e di qe asgje nuk do jete si me pare . Une do kem ikur nga kjo bote . Une isha arsyeja e vetme qe babi nuk na deshi asnjehere dhe na braktisi . Une isha arsyeja qe vellai yt i vetem , pesoi aksident dhe pas 3 muajsh ne koma nga plaget e renda nderroi jete . Te lutem kujdesu per veten . Te gjitha llogarite e mija bankare i kam kaluar ne emrin tend . Un nuk e meritoja dashurine tende . Un nuk dita te isha nje nene.Nuk dita kurre ti degjoja problemet e tua por vetem te flisja per vetenn . Ekzistenca ime po te treste ty. Une duhet te ndaloja se marruri fryme per ta lene ty rradhen.
Edhe pse kurre nuk ta shpreha, te dua shume e vogla e mamit .

Lejla nuk i besonte dot syve.Si mundej njeriu i vetem qe i kishte ngelur ne kete bote ta braktiste? Si do te shkonte jeta e saj tani ? Si do te jetonte me faktin se mamaja vdiq per fajin e sajj ?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Policia sapo kishte mberrire dhe pasi mbaroi procedurat qe i duheshin Lejla duhet te shkonte ne rajon per te dhene deshminë.Cdo gje tashme i dukej e kote dhe e pakuptimte.

Mjalt HelmuesWhere stories live. Discover now