Ishte nata me e tmerrshme per te . Sigurisht qe nuk mund te vinte gjume ne sy . Ndihej me e tronditur se kurre. Ndihej teper e frikesuar. Kishte frike te mesonte arsyen e vertete te largimit te nenes se saj nga kjo bote . Thelle thelle brenda vetes e dinte se ato qe nena e saj kish shkruar ishin vetem pretekste qe mos ta linin te dyshoje vajzen e saj . Por ne fakt pikepyetjet ne koke vetem sa i ishinn shtuar...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ishte pothuajse mesdite .. Gjendej prane varrit te se emes . I hodhi grushtat e fundit te dheut persiper dhe ai imazh qe sapo i ishte krijuar e kishte derrmuar teresishtt .
Lejla: Lamtumire Mam!Nuk e di se perse e bere kete , por do ta zbuloj, dhe do te marr hak. Te betohem per kete gje. Mbeta jetime Ma! Ndonese perqafimin dhe ngrohtesine e babait nuk e kam ndjere kurre te pakten e gjeja ngushellimin tek ti . Po tani ku do mundem serish un te jem vetvetja? Ku do mundem ta gjejj forcen e shpresen te eci perpara?
Ishin ato fjalett e vetme qe arriti te thoshte. Lotet po e pushtonin te gjithe qenien e saj . Qendroi me ore te tera aty derisa syte i ishin enjtur.
Kjo ishte dhe dita e fundit qe kalonte ne ate qytet, ne ate shtepi. Cdo gje vetem i rifreskonte kujtimet e femijerise , kohen kur ajo kishte dashurine vellazorore dhe te se emes . Por tani qe nuk i kish mbetur me asgje , vendosi te shkonte ne Los Angelos tek tezja e saj . Ajo kishte marre vesh gjithcka dhe keshtu kishte derguar dike per ta marre.Paketoi disa nga rrobat e hedhura aty prane , mblodhi fotot e vetme qe i kishin mbetur , ato copeza kujtimesh qe do ti shfaqeshin gjithmone ne jete ... Nuk u pershendet me asnjë pasi kishte kohe qe e kishte lene shkollen , dhe qe athere i kishte humbur te gjitha kontaktet me te vetmet shoqe qe kishte pasur . E veshtroi per here te fundit , ate shtepi , ate pamje, qe dje e beri te perjetonte makthin me te madh ne jeten e saj .
U fut ne makine , pa shkembyer asnje fjale . Edhe pse vetem 2 ore e ndanin nga vendi ku do te shkonte , ajo rruge iu duk e pafundme dhe tejet e merzitshme.
YOU ARE READING
Mjalt Helmues
RomanceKush do e kishte menduar ndonjehere rrjedhen e jetes?E vetmja gje qe ke ne dore eshte shpresa dhe deshira per te jetuar.