Yaptığım bir kavanoz mutluluk koleksiynumdan geriye hiç bi şey kalmıyor,
Neden yaşadığımı kendim bile bilmiyorken başkasına amaçlarımdan nasıl bahsedebilirim ki.
Hayatın kötü zamanına denk gelmiş gibi hissediyorum...
Yazın ortasında doğan güneş bile ısıtmıyor içimi,
Ne istiyorum sahi? Sabah kalkma amacım ne, neden gülümsüyorum insanlara.
Insanlar neden hep bekler ki bi şeyler gece gündüzü, çalışınca bitmesini bitince yeniden çalışmayı.
Tüm bu amacını yitirmiş insanlardan sadece biriyim...
Yolumu kaybetmiş ya da hiç bulamamış gibiyim.
Ne zaman tamam işte bu son desem en dibi gösteriyor hayat. Bütün umutlarım koskoca bir hayale dönüp kalıyor.
Umut olmassa ölür mü insan?
Ya da kaç acıya dayanır, hiç gücü yokken.
Nedir insan ya da ne bekler?
Kayboluşum daha ilk başındayım belki ve benim içimde bana bile yer kalmamış...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geç Kalan Sevda
Short StoryGeçmişimizde yaşadığım olayların, geleceğimize yansıması herkesin mi başına geliyor ? Yoksa 3 yıl boyunca sevip ve onu başkalarıyla görüp,izledikten sonra birden çıkıp gelmesimi insana koyuyor bilemiyorum. Tek bildiğim şey ne olursa olsun insan kal...
