JC's POV
haaayyyy... antok pa ako (-___-) lintik kasing paranormal activity yun eh, di ako pinatulog. feeling ko ako si katie na anytime may biglang huhugot sa paa ko tapos kakaladkarin ako pababa sa hagdan huhuhu.. kaya buong magdamag o___o
wala naman kasi akong kasama sa room ko eh, namimiss ko na tuloy si mommy, kung andito lang sana siya hindi na sana ako matatakot ng ganito, wala kasi akong daddy, kaya si kuya lang ang kasama ko sa bahay, tapos lagi pa siyang wala kasi busy siya sa work kaya madalas si yaya lang kasama ko =(
hay naku umiral nanaman pagkachildish ko, sa bagay bata pa naman talaga ako, im only 16, so young and pretty ^__^ hehe
I continued walking like a zombie papunta sa classroom, kasi naman super antok pa talaga ako >___<
gosh the door is still close, na kay stephanie yung key, madalas kasi siya yung maaga pumapasok, second lang ako lagi, pero di na talaga ako makatulog kaya maa
ga ako ngayon. dun muna nga ako sa garden para makatulog ako kahit saglit lang, 5:10 am pa |" lang, 6:20 ang time i still have an hour to take a shortcut snap.
nakaidlip nga ako, but look at my eyes!! -______-
i looked at my wrist watch, 5:40 na baka open na yung classroom.
walk. walk. walk. walk like a zombie the BOOOGSSHHHHHH (OA ng sound effect hehe)
"a-ouch... sorry po" wow magalang, sino ba tong nabunggo ko? ok na yun malay mo teacher pala siya.
"its ok miss, its my fault, im walking backward kasi, im really sorry miss beautiful"
tae hindi siya teacher at isa pa boy siya, playboy. madami sila, 6 boys, shit boys. feeling guwapo. but o_______o guwapo nga tae. jc labanan mo mga demonyo yan na nag-aakit baka dalhin ka ng mga yan sa hell.
"ok, binabawi ko na yung sorry ko kasalanan mo pala eh"
biglang tingin sa nabunggo ko. POGI. matagal na tingin. POGI. titig na wagas. POGI. ang cute niya!!!
"sungit mo naman miss, maganda ka pa naman."
pogi ka sana pero devil ka sa paningin ko. harang pa sa daan, sarap manapak pag ganto eh. madapuan man lang ng kamay ko ang cute niyang muka haha.
"back off!! i'm stressed to kill." wow taray hehe kill agad? pwede torture muna? kaya ko ba? hehe
"woooow. sorry na miss, ayoko pa mamatay."
"good, so back off."
hay sa wakas natapos din ang laban.
walk. walk. walk like a zombie. sa wakas narating ko din ang classroom.
"oh, ang ang ganda ganda ng araw ganyan ang face mo."
"oo nga eh" tapos yung bigla ko siyang tinignan T___T
"stephanie........ kasalanan mo to!!! huhuhu dahil sa pinanood nating paranormal activity sa bahay niyo kaya di ako nakatulog ng maayos"
"at tsaka!!!" oooppss dapat ko pa ba yun sabihin? probably not.
"kasalanan mo talaga to!!!" and i was like crying na talaga pero naputol ang pag-eemote ko dahil may napansin ako sa baliw na kausap ko.
"teka!!! yang ngiting yan, bakit ganyan yan? abot hanggang tenga"
pero bigla siyang nalungkot nung napansin ko yun, baliw talaga siya ang bilis ng moodswing niya, para kanina lang abot tenga ang ngiti niya tapos after a sec. biglang nalungkot, dalhin ko na kaya to sa mental hospital, she needs a psychologist hehehe.
